Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

kij bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
kij noun
długi patyk;

der Stock [des Stock(e)s; die Stöcke, die Stöcker]Substantiv

kij bejsbolowy (sport, sportowy) pałka używana do odbijania piłki podczas gry w baseball
noun

BaseballschlägerSubstantiv

kij deszczowy (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument perkusyjny wykonany z pustego kawałka egzotycznego drewna wypełnionego małymi kamykami lub ziarenkami owoców, które przesypują się z góry na dół wewnątrz kija imitując dźwięk kropel spadającego deszczu
noun

der RegenmacherSubstantiv

kij golfowy noun

der Golfschläger [des Golfschlägers; die Golfschläger]Substantiv

kij hokejowy (sport, sportowy) przyrząd do popychania krążka podczas gry w hokej
noun

der Hockeyschläger [des Hockeyschlägers; die Hockeyschläger]Substantiv

kij i marchewka

Zuckerbrot und Peitsche

kij od miotły noun

der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele]Substantiv

kij od szczotki noun

der Besenstiel [des Besenstiel(e)s; die Besenstiele]Substantiv

kij w mrowisko coś, co burzy daną strukturę i wywołuje zamęt

ein Stich ins Wespennest

kijanka (etnografia, etnograficzny) (historia, historyczny, historycznie) narzędzie w postaci kija, deszczułki lub drewnianej łopatki używane dawniej do prania w rzece lub jeziorze, a także do obijania lnu;
noun

der Bleuel [des Bleuels; die Bleuel]Substantiv

kijanka (zoologia, zoologiczny) larwa płazów bezogonowych prowadząca wodny tryb życia;
noun

die Kaulquappe [der Kaulquappe; die Kaulquappen]Substantiv

kijowski adjective
związany z Kijowem, dotyczący Kijowa

KiewerAdjektiv

Kijów (geografia, geograficzny) miasto nad Dnieprem, stolica Ukrainy;
noun

Kiew | KyjiwSubstantiv

Baskijka (etnografia, etnograficzny) kobieta z ludu Basków, przedstawicielka narodu zamieszkującego tereny na pograniczu Hiszpanii i Francji nad Zatoką Biskajską
noun

die Baskin [der Baskin; die Baskinnen]Substantiv

baskijka noun

die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv

baskijski (językoznawstwo, językoznawczy) język Basków;
noun

Baskisch | baskischSubstantiv

baskijski adjective
związany z Baskami, dotyczący Basków

Baske | baskischAdjektiv

beret baskijski noun

die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv

czapeczka baskijska noun

die Baskenmütze [der Baskenmütze; die Baskenmützen]Substantiv

frankijski (historia, historyczny, historycznie) (starożytność) - średniow. właściwy Frankom, związany z Frankami (germańskim plemieniem)
adjective

fränkisch [fränkischer; am fränkischsten]Adjektiv

Irakijczyk noun
obywatel Iraku

der Iraker [des Irakers; die Iraker]Substantiv

Irakijka noun
obywatelka Iraku

die Irakerin [der Irakerin; die Irakerinnen]Substantiv

język baskijski adjective

Baskisch [baskischer; am baskischsten]Adjektiv

Lankijczyk noun
obywatel Sri Lanki

Sri LankerSubstantiv

Lankijka noun
obywatelka Sri Lanki

Sri Lankerin | Sri-LankerinSubstantiv

lankijski adjective
odnoszący się do państwa Sri Lanka

sri-lankischAdjektiv

makij(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) czynność nakładania na twarz kosmetyków, sztuka zdobienia twarzy
noun

Make-up | SchminkenSubstantiv

makij(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) kosmetyki (szminka, tusz, cień do powiek itp.) nałożone na twarz
noun

Schminke | Make-upSubstantiv

monakijczyk noun
mieszkaniec Monako (stolicy państwa Monako)

der Monegasse [des Monegassen; die Monegassen]Substantiv

Monakijczyk noun
obywatel Monako

der Monegasse [des Monegassen; die Monegassen]Substantiv

monakijka

Monegassin

Monakijka noun
obywatelka Monako

MonegassinSubstantiv

monakijski adjective
odnoszący się do państwa Monako

monegassischAdjektiv

Oktiabrskij (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w Baszkortostanie, położone u podnóża Gór Ilmeńskich;
noun

OktjabrskiSubstantiv

oskijski (językoznawstwo, językoznawczy) język oskijski;
noun

OskischSubstantiv

oskijski adjective
związany z Oskami, dotyczący Osków

oskischAdjektiv

Pawłowskij Posad (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie moskiewskim, nad rzeką Klaźmą;
noun

Pawlowski PossadSubstantiv

staroturkijski noun
język staroturkijski (1.1), najstarszy zaświadczony w piśmie język turkijski;

AlttürkischSubstantiv

staroturkijski adjective
odnoszący się do ludów turkijskich zamieszkujących w okresie mniej więcej od VI do XII wieku tereny przede wszystkim współczesnej Mongolii, południowej Syberii i Azji Środkowej; dotyczący ich kultury, dziejów, języka itp.;

alttürkischAdjektiv

tokijczyk noun
mieszkaniec Tokio

TokioterSubstantiv

12