ag betyder på tyska
| Polska | Tyska |
|---|---|
| agitator noun osoba prowadząca agitację | der Agitator [des Agitators; die Agitatoren]Substantiv |
| agitatorski adjective związany z agitatorem, dotyczący agitatora | agitatorisch [agitatorischer; am agitatorischsten]Adjektiv |
| agitować verb zjednywać zwolenników dla jakiejś sprawy, idei | agitieren [agitierte; hat agitiert]Verb |
| Aglaja (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 47; noun | AglaiaSubstantiv |
| Aglaja (mitologia grecka) córka Mantineosa, żona Abasa, matka Akrizjosa i Projtosa noun | AglaiaSubstantiv |
| Aglaja (mitologia grecka) jedna z Charyt; noun | AglaiaSubstantiv |
| Aglaja (mitologia grecka) jedna z nimf, matka Nireusa noun | AglaiaSubstantiv |
| Aglaja (rzadki, rzadko używany) imię żeńskie noun | AglaiaSubstantiv |
| aglomeracja (urbanistyka, urbanistyczny) zespół miast i osiedli, skupionych na względnie małym obszarze, zazwyczaj wokół dużego miasta lub ośrodka przemysłowego; noun | der Ballungsraum [des Ballungsraum(e)s; die Ballungsräume]Substantiv |
| aglomeracja noun nagromadzenie, skupienie czegoś; (także, też) to, co zostało zgromadzone | die Sammlung [der Sammlung; die Sammlungen]Substantiv |
| aglomeracyjny (hutnictwo, hutniczy) (chemia, chemiczny) związany z aglomeracją, dotyczący aglomeracji adjective | die Agglomeration [der Agglomeration; die Agglomerationen]Adjektiv |
| aglomeracyjny (urbanistyka, urbanistyczny) związany z aglomeracją, dotyczący aglomeracji adjective | Agglomeration | BallungAdjektiv |
| aglomeracyjny adjective związany z aglomeracją, gromadzeniem czegoś | |
| aglomerat (hutnictwo, hutniczy) spiek noun | das Agglomerat [des Agglomerats; die Agglomerate]Substantiv |
| Agłona (geografia, geograficzny) wieś na Łotwie, w Łatgalii, w gminie Agłona; noun | AglohnSubstantiv |
| aglutynacja noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| aglutynacyjność noun | die Agglutination [der Agglutination; die Agglutinationen]Substantiv |
| aglutynacyjny (językoznawstwo, językoznawczy) taki, który tworzy wyrazy pochodne przez zlepianie słów, a nie na drodze odmiany adjective | agglutinierendAdjektiv |
| agnacki adjective od: agnat | agnatischAdjektiv |
| agnat (dawniej, dawny) krewny w linii męskiej noun | der Agnat [des Agnaten; die Agnaten]Substantiv |
| Agnieszka noun imię żeńskie; | AgnesSubstantiv |
| agnostycystyczny adjective | agnostischAdjektiv |
| agnostycyzm (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (filozofia, filozoficzny) pogląd negujący całkowicie lub częściowo możliwość poznania bytu; noun | der Agnostizismus [des Agnostizismus]Substantiv |
| agnostyczka noun | die Agnostikerin [der Agnostikerin; die Agnostikerinnen]Substantiv |
| agnostyczny (filozofia, filozoficzny) związany z agnostycyzmem lub agnostykami adjective | agnostischAdjektiv |
| agnostyczny (informatyka, informatyczny) niezależny od platformy, na której jest uruchomiony adjective | agnostischAdjektiv |
| agnostyk (filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zwolennik agnostycyzmu noun | der Agnostiker [des Agnostikers; die Agnostiker]Substantiv |
| agnozja | |
| agogiczny | |
| agogika (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) niewielkie odchylenia i zmiany w tempie i rytmie wykonywanego utworu muzycznego, uzasadnione interpretacją muzyczną wykonawcy noun | die Agogik [der Agogik]Substantiv |
| agon noun zawody sportowe, muzyczne oraz turnieje poetów w starożytnej Grecji | AgonSubstantiv |
| agonalny adjective związany z agonią, stanem poprzedzającym zgon | agonalAdjektiv |
| agonia noun stan bezpośrednio poprzedzający zgon; | die Agonie [der Agonie; die Agonien]Substantiv |
| agonistyczny | |
| agonistyka (historia, historyczny, historycznie) w starożytnej Grecji: współzawodnictwo w agonach noun | agonistikSubstantiv |
| agora (historia, historyczny, historycznie) (urbanistyka, urbanistyczny) główny plac greckiego miasta-państwa; noun | die Agora [der Agora; die Agoras/Agoren]Substantiv |
| agorafobia (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) chorobliwy lęk przed przebywaniem samemu w miejscach publicznych; noun | Platzangst | AgoraphobieSubstantiv |
| Agra | |
| agradacja (geologia, geologiczny) stopniowe wyrównywanie dna doliny lub innej wklęsłej formy terenu wskutek gromadzenia się osadów rzecznych noun | die Akkumulation [der Akkumulation; die Akkumulationen]Substantiv |
| agrafa (architektura, architektoniczny) motyw dekoracyjny w formie klamry spinający element konstrukcyjny; noun | die Agraffe [der Agraffe; die Agraffen]Substantiv |
