Polsk-Tysk ordbok »

ała betyder på tyska

PolskaTyska
ała interjection
okrzyk bólu

die au [der Au; die Auen]Interjection

Ałapajewsk (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji, w obwodzie swierdłowskim, na Uralu, położone nad rzeką Nejwą;
noun

AlapajewskSubstantiv

Ałazeja (geografia, geograficzny) rzeka w azjatyckiej części Rosji, w Jakucji;
noun

AlasejaSubstantiv

bakałarz (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) m.in. w krajach anglosaskich osoba posiadająca tytuł bakałarza (2.1);
noun

BachelorSubstantiv

bakałarz noun

der Bakkalaureus [des Bakkalaureus; die Bakkalaurei]Substantiv

bałabajka noun

die Balalaika [der Balalaika; die Balalaiken/Balalaikas]Substantiv

bałagan noun
stan braku porządku

das Durcheinander [des Durcheinanders; die Durcheinander]Substantiv

bałaganiarski adjective
powodujący powstawanie bałaganu; chaotyczny, nieuporządkowany

schlampig | unordentlichAdjektiv

Bałakława (geografia, geograficzny) miejscowość na Krymie, niegdyś samodzielne miasto, obecnie część Sewastopola;
noun

BalaklawaSubstantiv

bałamucić (przestarzałe, przestarzały) próbować pozyskać czyjeś względy, flirtować, kokietować
verb

falsche Hoffnungen machenVerb

bałamucić verb

umwerben [umwarb; hat umworben]Verb

Bałaszow (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w zachodniej Rosji, w obwodzie saratowskim, położone nad rzeką Chopior;
noun

BalaschowSubstantiv

Bałaszycha (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Rosji w obwodzie moskiewskim, położone na wschód od Moskwy;
noun

BalaschichaSubstantiv

bałałajka (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) rosyjski i ukraiński ludowy instrument strunowy z trójkątnym pudłem rezonansowym;
noun

die Balalaika [der Balalaika; die Balalaiken/Balalaikas]Substantiv

Biała (geografia, geograficzny) dawniej miasto, a obecnie część Bielska-Białej;
noun

BialaSubstantiv

Biała (geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

ZülzSubstantiv

Biała Elstera (geografia, geograficzny) rzeka w Niemczech i Czechach, prawy dopływ Soławy;
noun

Weiße ElsterSubstantiv

biała gorączka (potocznie, potoczny) skrajnie silne zdenerwowanie
noun

die Weißglut [der Weißglut; die Weißgluten]Substantiv

biała herbata noun
herbata powstająca z młodych pączków i pochodząca z chińskich prowincji

weißer TeeSubstantiv

biała kiełbasa (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kiełbasa surowa lub parzona, o specyficznym jasnym kolorze;
noun

die Brühwurst [der Brühwurst; die Brühwürste]Substantiv

biała księga phrase

das Weißbuch [des Weißbuch(e)s; die Weißbücher]Phrase

biała magia (ezoteryka) magia niewykorzystująca sił zła, mająca na celu uzyskanie dobroczynnego skutku
noun

weiße MagieSubstantiv

Biała Woda (geografia, geograficzny) miasto we wschodnich Niemczech, w kraju związkowym Saksonia, w pobliżu granicy z Polską;
noun

Weißwasser/OberlausitzSubstantiv

biała śmierć noun

das Kokain [des Kokain(e)s; —]Substantiv

białaczka (medycyna, medyczny) nadmierne wytwarzanie białych krwinek;
noun

die Leukämie [der Leukämie; die Leukämien]Substantiv

białaczkowy (medycyna, medyczny) związany z białaczką
adjective

leukämischAdjektiv

białas (potocznie, potoczny) (slangowo) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek o białej skórze, człowiek białej rasy
noun

der Cracker [des Crackers; die Cracker, die Crackers]Substantiv

białawy adjective
mający kolor podobny do białego; niezupełnie biały, prawie biały, jasny

weißlich [weißlicher; am weißlichsten]Adjektiv

Bielsko-Biała (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w południowej Polsce, w województwie śląskim;
noun

Bielitz-BialaSubstantiv

broń biała (wojskowość, wojskowy) ogół broni służącej do walki wręcz;
noun

Blank WaffeSubstantiv

błonica sałatowa (botanika, botaniczny) Ulva lactuca, gatunek błonicy, o plesze przyczepionej do podłoża, przypominającej kształtem sałatę, jadany, głównie w Japonii, jako jarzyna
noun

MeersalatSubstantiv

cała naprzód (potocznie, potoczny) okrzyk nawołujący do wyruszenia w podróż lub przyspieszenia pojazdu
interjection

die bitte [der Bitte; die Bitten]Interjection

cała nuta (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) nuta stanowiąca podstawową wartość rytmiczną;
noun

ganze NoteSubstantiv

chwała noun
chluba

die Glorie [der Glorie; die Glorien]Substantiv

chwała noun
majestat

die Glorie [der Glorie; die Glorien]Substantiv

chwała noun
uznanie, szacunek, cześć

das Lob [des Lob(e)s; die Lobe (Plural selten)]Substantiv

chwała Bogu phrase

gottlobPhrase

czapla biała (ornitologia, ornitologiczny) Ardea alba Linnaeus, duży ptak o śnieżnobiałym upierzeniu;
noun

der Silberreiher [des Silberreihers; die Silberreiher]Substantiv

część ciała noun

der Körperteil [des Körperteil(e)s; die Körperteile]Substantiv

działacz noun
osoba aktywna w określonej dziedzinie życia publicznego

FührendeSubstantiv

12