Polsk-Svensk ordbok »

stek betyder på svenska

PolskaSvenska
stek (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z kawałka mięsa krojonego w poprzek włókien mięśniowych lub ryby krojonej w poprzek kręgosłupa, zazwyczaj grillowany lub smażony w głębokim oleju;

stek

stekowiec (zoologia, zoologiczny) zwierzę, w którego budowie anatomicznej przewody moczowe i płciowe uchodzą do steku
noun

kloakdjur [~et; pl. ~]substantiv

cholecystektomia (medycyna, medyczny) zabieg wycięcia pęcherzyka żółciowego;

kolecystektomi

chłystek (lekceważąco, lekceważący) niepoważny, młody człowiek
noun

spoling [~en ~ar]substantiv

gostek (potocznie, potoczny) negatywnie o osobie mało znanej lub zażyle o osobie dobrze znanej

grabben

listek (zdrobniale) od: liść

cigarettpapper

listek cienki, niewielki płatek, plasterek czegoś

bana

listek verb
płaskie opakowanie

paketera [~de ~t]verb

listek figowy (związek frazeologiczny) skąpa przysłona nagości
noun

fikonlöv [~et; pl. ~]substantiv

mastektomia (medycyna, medyczny) chirurgiczne usunięcie piersi;

mastektomi

międzyrostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy umieszczany między dwoma leksemami, np. morfem między dwoma rdzeniami;

fogemorfem

mostek (anatomia, anatomiczny) środkowa kość przedniej ściany klatki piersiowej;
noun

bröstben [~et; pl. ~]substantiv

mostek (stomatologia, stomatologiczny) rodzaj protezy zębowej

tandbro

mostek (stomatologia, stomatologiczny) rodzaj protezy zębowej
noun

tandbrygga [~n -bryggor]substantiv

mostek (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wzniesiona część pokładu;
noun

kommandobrygga [~n -bryggor]substantiv

nadgarstek (anatomia, anatomiczny) część ręki pomiędzy przedramieniem a dłonią;
noun

handled [~en ~er]substantiv

naparstek (krawiectwo) metalowa nasadka na palec ułatwiająca wbijanie igieł przy ręcznym szyciu;
noun

fingerborg [~en ~ar]substantiv

okołorostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy otaczający leksem, np. morfem otaczający rdzeń;

cirkumfix

pierwiastek (chemia, chemiczny) substancja składająca się z atomów o tej samej liczbie protonów w jądrze (liczbie atomowej); pierwiastek chemiczny;
noun

element [~et; pl. ~]substantiv

grundämne [~t ~n]substantiv

pierwiastek (matematyka, matematyczny) liczba, która po podniesieniu do danej potęgi, jest równa liczbie pierwiastkowanej;
noun

rot [~en rötter]substantiv

pierwiastek (matematyka, matematyczny) miejsce zerowe funkcji;
noun

rot [~en rötter]substantiv

pierwiastek chemiczny noun
taka substancja chemiczna, która składa się wyłącznie z atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze;

grundämne [~t ~n]substantiv

pierwiastek chemiczny noun
zbiór wszystkich atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze;

grundämne [~t ~n]substantiv

przylistek (botanika, botaniczny) wyrostek u nasady liści
noun

stipel [~n stipler]substantiv

przyrostek (językoznawstwo, językoznawczy) element słowotwórczy umieszczany po leksemie;
noun

suffix [~et; pl. ~]substantiv

ropostek (medycyna, medyczny) obecność ropy w komorze przedniej oka;

hypopyon

wszystek pronoun
taki, który wyczerpuje cały zbiór nie pozostawiając nic

allpronomen

wyrostek (anatomia, anatomiczny) (biologia, biologiczny) odstający twór na skórze, kości lub narządach organizmów
noun

appendix [~et; pl. ~]substantiv

wyrostek (potocznie, potoczny) wyrostek robaczkowy
noun

appendix [~et; pl. ~]substantiv

wyrostek robaczkowy (anatomia, anatomiczny) cienkie uwypuklenie jelita ślepego u niektórych ssaków, m.in. u człowieka;

blindtarmsbihang

maskformigt bihang

wyrostek robaczkowy (anatomia, anatomiczny) cienkie uwypuklenie jelita ślepego u niektórych ssaków, m.in. u człowieka;
noun

appendix [~et; pl. ~]substantiv