Polska | Svenska |
---|---|
stanie noun | ställning [~en ~ar]substantiv |
być w stanie adverb | mäktaadverb |
być w stanie verb móc, potrafić | kunna [kunde, kunnat, pres. kan]verb |
co się stało, to się nie odstanie stwierdzenie, że zaistniałe złe wydarzenia są nieodwracalne; nie można cofnąć lub odwołać tego, co się wydarzyło | |
korzystanie (rzeczownik odczasownikowy) od korzystać noun | användning [~en ~ar]substantiv |
ostaniec (geologia, geologiczny) odosobnione wzniesienie będące pozostałością dawnej powierzchni zniszczonej w wyniku wietrzenia, erozji i denudacji; noun | utliggare [~n; pl. ~, best. pl. -liggarna]substantiv |
powstanie noun zbrojne wystąpienie ludności państwa, miasta lub pewnego obszaru, skierowane przeciw dotychczasowej władzy, najczęściej okupacyjnej; | uppror [~et; pl. ~]substantiv |
powstanie warszawskie (historia, historyczny, historycznie) działania zbrojne podjęte przez żołnierzy Armii Krajowej na terenie Warszawy i w jej okolicach od 1 sierpnia 1944 roku; | |
rozstanie noun | avsked [~et; pl. ~]substantiv |
wykorzystanie noun niemoralne uzyskanie zysku z cudzego wysiłku, pracy lub cech | exploatering [~en ~ar]substantiv |
wykorzystanie verb odniesienie korzyści z czegoś lub kogoś | förbruka [~de ~t]verb |
zmartwychwstanie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) powstanie z martwych, ożywienie; noun | uppståndelse [~n ~r]substantiv |
Zmartwychwstanie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w tradycji chrześcijańskiej powrót Jezusa Chrystusa do życia po trzech dniach w grobie; |