Svenska | Polska |
---|---|
kunna [kunde, kunnat, pres. kan] verb | być w stanieverb mócverb mócverb mócverb potrafićverb umiećverb |
avkunna [~de ~t] verb | głosićverb sentencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) najważniejsza część wyroku lub decyzji administracyjnej, zawierająca rozstrzygnięcie sprawy skazywaćverb |
förkunna [~de ~t] verb | głosić(podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie głosićverb promulgować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogłaszać akt normatywny w dzienniku urzędowym, dokonać promulgacji propagowaćverb zapowiadaćverb zwiastować(przestarzałe, przestarzały) oznajmić, oznajmiać coś uroczyście; obwieścić albo obwieszczać |
man kunna | możnajest możliwe do wykonania |