kunna betyder på polska

Svenska	Polska
kunna [kunde, kunnat, pres. kan] verb	być w stanieverb móc, potrafić mócverb być w stanie coś wykonać, zrobić mócverb mieć szansę zaistnieć, wydarzyć się mócverb mieć zezwolenie lub uprawnienie do wykonania czegoś potrafićverb umieć coś zrobić, wiedzieć, jak coś zrobić umiećverb potrafić coś zrobić; wiedzieć, jak coś zrobić
avkunna [~de ~t] verb	głosićverb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła sentencja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) najważniejsza część wyroku lub decyzji administracyjnej, zawierająca rozstrzygnięcie sprawy verb skazywaćverb wydawać wyrok skazujący
förkunna [~de ~t] verb	głosić(podniośle) wygłaszać (na przykład) przemówienie, kazanie verb głosićverb ogłaszać, oznajmiać (na przykład) wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać (na przykład) idee, hasła promulgować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ogłaszać akt normatywny w dzienniku urzędowym, dokonać promulgacji verb propagowaćverb zapowiadaćverb dawać zapowiedź – zwiastować, przewidywać coś co nastąpi w przyszłości, dawać znaki charakteryzujące zdarzenie, które ma nastąpić zwiastować(przestarzałe, przestarzały) oznajmić, oznajmiać coś uroczyście; obwieścić albo obwieszczać verb
man kunna	możnajest możliwe do wykonania

Sökhistorik