Polska | Svenska |
---|---|
przemyt (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (kryminologia, kryminologiczny) proceder przewozu przez granicę państwa zakazanych przedmiotów lub osób albo przewózu z pominięciem jego kontroli i opłat; noun | kontraband [~et; pl. ~]substantiv |
przemytniczka noun kobieta dokonująca przemytu, przemycająca coś przez granicę | smugglare [~n; pl. ~, best. pl. smugglarna]substantiv |
przemytnik noun osoba dokonująca przemytu, przemycająca coś | smugglare [~n; pl. ~, best. pl. smugglarna]substantiv |