Polska | Svenska |
---|---|
orzeczenie (językoznawstwo, językoznawczy) część zdania informująca o czynności lub stanie podmiotu noun | predikat [~et; pl. ~]substantiv |
orzeczenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozstrzygnięcie danej sprawy przez organ państwa działający w ramach swej kompetencji verb | avgöra [-gjorde, -gjort, -gjord n. -gjort, pres. -gör]verb |