Polska | Svenska |
---|---|
ode adverb | frånadverb |
odejmowanie (matematyka, matematyczny) jedno z czterech podstawowych działań arytmetycznych, działanie odwrotne do dodawania; noun | subtraktion [~en ~er]substantiv |
odejmować (matematyka, matematyczny) wykonywać działanie odejmowania; verb | subtrahera [~de ~t]verb |
odejście (rzeczownik) (odczasownikowy) od odejść noun | avfart [~en ~er]substantiv |
odejść verb | gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb |
Odessa (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, położone nad Morzem Czarnym; | |
odesłać verb | avpollettera [~de ~t]verb |
odetchnąć verb | pusta [~de, ~t]verb |
odezwa noun apel do społeczeństwa | budskap [~et; pl. ~]substantiv |
odezwać się | |
Dodekanez (geografia, geograficzny) grecki archipelag w południowej części Morza Egejskiego, u wybrzeży Turcji; | |
dress code noun zbiór zasad dotyczących ubioru w określonej sytuacji, grupie zawodowej, firmie; | klädkod [~en ~er]substantiv |
fotomodelka noun modelka pozująca do zdjęć | fotomodell [~en ~er]substantiv |
geodeta noun osoba zajmująca się geodezją | lantmätare [~n; pl. ~, best. pl. -mätarna]substantiv |
geodezja (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) nauka o pomiarach Ziemi; noun | geodesi [~n]substantiv |
Jezioro Bodeńskie (geografia, geograficzny) jezioro (a właściwie zespół dwóch jezior i odcinka Renu) u podnóża Alp, na pograniczu Niemiec, Austrii i Szwajcarii; | |
jodek (chemia, chemiczny) sól jodowodoru lub związek jodu z niemetalem | |
jodek srebra | |
kodeina (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) przeciwkaszlowy lek narkotyczny, pochodna morfiny; noun | kodein [~et]substantiv |
kodeks noun | kodex [~en ~ar]substantiv |
kodeks karny (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) zbiór przepisów regulujących odpowiedzialność karną obywateli danego kraju noun | brottsbalk [~en]substantiv |
latający spodek (potocznie, potoczny) (zobacz) UFO | |
mimochodem przy okazji, od niechcenia, ubocznie | |
model (matematyka, matematyczny) (statystyka, statystyczny) (ekonomia, ekonomiczny) matematyczny opis zachowania jakiegoś układu; noun | modell [~en ~er]substantiv |
model noun fizycznie istniejący wzór, prototyp jakiegoś obiektu | modell [~en ~er]substantiv |
model noun kopia czegoś wykonana w mniejszych rozmiarach | modell [~en ~er]substantiv |
model noun mężczyzna prezentujący stroje na pokazach mody | modell [~en ~er]substantiv |
modelka noun kobieta prezentująca stroje na pokazach mody | mannekäng [~en ~er]substantiv modell [~en ~er]substantiv |
modelować (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) tworzyć model pewnego obiektu lub zjawiska, czyli tworzyć opis (często matematyczny), który stara się w ogólny sposób wyjaśniać wiele osobnych przypadków | |
modem (informatyka, informatyczny) urządzenie zmieniające sygnał elektryczny w postaci analogowej na sygnał cyfrowy, przystosowany do odbioru przez komputer i na odwrót; noun | modem [~et; pl. ~]substantiv |
Modena (geografia, geograficzny) miasto i gmina we Włoszech, w regionie Emilia-Romania; | |
modernizacja noun unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej | modernisering [~en ~ar]substantiv |
modernizm (architektura, architektoniczny) (sztuka) ogół kierunków awangardowych eksponujących rolę indywidualizmu w twórczości, nacechowany symbolizmem i estetyzmem; noun | modernism [~en ~er]substantiv |
modernizm (teologia, teologiczny) katolicki ruch religijny przełomu XIX i XX w. uznający potrzebę dostosowania doktryny do sytuacji w danej epoce dziejów Kościoła; noun | modernism [~en ~er]substantiv |
modernizować verb dokonywać modernizacji; czynić bardziej nowoczesnym | modernisera [~de ~t]verb |
młode (zoologia, zoologiczny) zwierzę, które jeszcze nie osiągnęło dojrzałości płciowej noun | unge [~n ungar]substantiv |
nie chwal dnia przed zachodem słońca nie ciesz się z pozytywnych efektów zbyt wcześnie, bo możesz zapeszyć | |
Nikodem imię męskie; | |
noworodek adjective człowiek lub zwierzę tuż po przyjściu na świat; | nyfödd [-fött ~a]adjektiv |