Polska | Svenska |
---|---|
arbitralność (książkowy) cecha tego, co jest arbitralne noun | godtycke [~t ~n]substantiv |
aromatyczność | |
aseksualność (seksuologia, seksuologiczny) trwałe nieodczuwanie pociągu seksualnego wobec innych osób | |
astenosfera (geologia, geologiczny) warstwa płaszcza ziemskiego; | |
autentyczność noun cecha tego, co autentyczne, prawdziwe, pozbawione sztuczności, fałszu | äkthet [~en]substantiv autenticitet [~en]substantiv |
baczność (wojskowość, wojskowy) (harcerski) komenda nakazująca przyjąć postawę stojącą, wyprostowaną, z rękami wyciągniętymi wzdłuż ciała i przylegającymi do boków, stopami złączonymi noun | givaktsubstantiv |
banalność noun cecha tego, co banalne | banalitet [~en ~er]substantiv |
baronostwo godność barona | |
baronostwo włości podległe baronowi | |
baronostwo zbiorowość baronów | |
bezbarwność noun | färglöshet [~en]substantiv |
bezbolesność cecha tego, co jest bezbolesne | |
bezczelność noun nieliczenie się z nikim i niczym, zbytnia pewność siebie | fräckhet [~en ~er]substantiv näsvishet [~en ~er]substantiv |
bezczynność noun brak aktywności | overksamhet [~en]substantiv |
bezdomność (socjologia, socjologiczny) problem społeczny, charakteryzujący się brakiem miejsca zamieszkania; noun | hemlöshet [~en]substantiv |
bezdzietność noun nieposiadanie potomstwa; | barnlöshet [~en]substantiv |
bezkarność noun uchodzenie przewinień bez kary, brak obaw przed ukaraniem | straffrihet [~en]substantiv |
bezkrytyczność noun | okritiskhet [~en]substantiv |
beznadziejność noun cecha tego, co beznadziejne; stan beznadziei | hopplöshet [~en ~er]substantiv |
beznamiętność noun cecha tego, kto lub co jest beznamiętne; obojętność, apatia | känslolöshet [~en]substantiv |
bezradność noun niemożność poradzenia sobie, zwłaszcza w trudnej sytuacji; | hjälplöshet [~en]substantiv |
bezsenność (fizjologia, fizjologiczny) niemożność zaśnięcia; noun | sömnlöshet [~en]substantiv |
bezsilność noun cecha tego, co bezsilne; cecha osoby bezsilnej | maktlöshet [~en]substantiv |
bezstronność noun cecha tego, co jest bezstronne, kto jest bezstronny | objektivitet [~en]substantiv opartiskhet [~en]substantiv oväld [~en]substantiv |
bezużyteczność noun cecha tego, co bezużyteczne | lönlöshet [~en]substantiv |
bezwładność (fizyka, fizyczny) opór ciała materialnego przy przyspieszaniu noun | tröghet [~en ~er]substantiv |
bezwzględność (rzeczownik odprzymiotnikowy) od: bezwzględny noun | hänsynslöshet [~en ~er]substantiv |
bierność (chemia, chemiczny) niewchodzenie w reakcje chemiczne noun | inaktivitet [~en]substantiv |
bioróżnorodność zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji; | |
biustonosz (krawiectwo) część garderoby podtrzymująca kobiece piersi; | |
biustonosz (krawiectwo) część garderoby podtrzymująca kobiece piersi; noun | bysthållare [~n; pl. ~, best. pl. -hållarna]substantiv |
bogobojność (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest bogobojne; cecha tych, którzy są bogobojni noun | gudfruktighet [~en]substantiv |
brutalność (książkowy) cecha tego, co brutalne, agresywne, pełne przemocy noun | brutalitet [~en ~er]substantiv |
brzemienność (książkowy) ciąża noun | dräktighet [~en ~er]substantiv |