mienie betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| mienie noun | kvarlåtenskap [~en ~er]substantiv |
| mienie noun ogół rzeczy stanowiących czyjąś własność; | egendom [~en ~ar]substantiv |
| mienie ruchome noun | lösöre [~t ~n]substantiv |
| brzmienie noun zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu | ljud [~et; pl. ~]substantiv |
| czyste sumienie poczucie, że zachowało się w sposób właściwy moralnie i uczciwy | |
| karmienie (rzeczownik odczasownikowy) od karmić, nazwa czynności bezpośredniego podawania żywności | |
| mieć czyste sumienie | |
| nadmienienie (rzeczownik odczasownikowy) od nadmienić verb | nämna [nämnde nämnt]verb |
| nieporozumienie noun pomyłka wynikła z niewłaściwego zrozumienia słów, sytuacji | missförstånd [~et; pl. ~]substantiv |
| o rzut kamieniem niedaleko, w pobliżu, bliziutko | |
| oznajmienie noun | bebådelse [~n ~r]substantiv |
| porozumienie noun dokument potwierdzający uzgodnione warunki | enighet [~en ~er]substantiv |
| porozumienie noun uzgodnienie, zgoda | enighet [~en ~er]substantiv |
| porozumienie noun wzajemne zrozumienie | överenskommelse [~n ~r]substantiv |
| powiadomienie noun danie komuś znać o czymś, przekazanie wiadomości, przekazanie do informacji | kungörelse [~n ~r]substantiv |
| promienie katodowe (fizyka, fizyczny) strumień elektronów biegnący od katody do anody w rurze do wyładowań elektrycznych wypełnionej rozrzedzonym gazem noun | katodstråle [~n -strålar]substantiv |
| promienieć noun wyrażać jakiś pozytywny stan swoim wyglądem, postawą | bjälke [~n bjälkar]substantiv |
| promienieć noun świecić się, błyszczeć, odbijać światło | bjälke [~n bjälkar]substantiv |
| przemienienie noun nadanie nowej funkcji lub przyjęcie odmiennej postaci | förvandling [~en ~ar]substantiv |
| rozumienie verb sposób pojmowania, sposób traktowania czegoś | förstå [förstod, förstått, förstådd n. förstått, pres. förstår]verb |
| rozumienie noun zakres, w jakim ktoś coś rozumie | förståelse [~n ~r]substantiv |
| rumieniec adjective czasowe różowe zabarwienie policzków | burgen [burget burgna]adjektiv |
| skamienieć verb zamienić się w kamień | förstena [~de ~t]verb |
| skamienieć verb znieruchomieć | hänga [hängde hängt]verb |
| sumienie noun wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło | samvete [~t ~n]substantiv |
| współbrzmienie (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jednoczesne brzmienie dźwięków noun | konsonans [~en ~er]substantiv |
| zawiadomienie noun wypowiedź pisemna zawiadamiająca (pismo, list); | anmälan [best. ~; i pl. används anmälningar]substantiv |
| zaćmienie (astronomia, astronomiczny) zjawisko pozornego znikania ciała niebieskiego wywołane przez jego przesłanianie lub wejście w cień; noun | eklips [~en ~er]substantiv förmörkelse [~n ~r]substantiv |
| zdumienie (rzeczownik odczasownikowy) od zdumieć, stan zaskoczenia noun | förundran [best. ~]substantiv |
| zdumienie noun | förvåning [~en ~ar]substantiv |
| zrozumienie noun wiedza o czymś, umiejętność pojęcia czegoś, pojętność | förståelse [~n ~r]substantiv |
| zrozumienie noun wyrozumiałość, empatia, serdeczny stosunek do kogoś | förståelse [~n ~r]substantiv |
