Polsk-Svensk ordbok »

metal betyder på svenska

PolskaSvenska
metal (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny charakteryzujący się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych;
noun

metall [~en ~er]substantiv

metal (heraldyka, heraldyczny) jeden z rodzajów tynktury heraldycznej;
noun

metall [~en ~er]substantiv

metal szlachetny noun

ädelmetall [~en ~er]substantiv

metaliczny (chemia, chemiczny) o cechach metalu lub zawierający w składzie metal

av metall

metalowy (chemia, chemiczny) związany z metalem, dotyczący metalu, zrobiony z metalu
adjective

metallisk [~t ~a]adjektiv

metalurg noun
osoba zajmująca się metalurgią

metallurg [~en ~er]substantiv

metalurgia noun
nauka o wytwarzaniu i obróbce metali;

metallurgi [~n]substantiv

metalurgiczny adjective
związany z metalurgią

metallurgisk [~t ~a]adjektiv

heavy metal (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek metalu (muzyki);
noun

tungmetall [~en ~er]substantiv

niemetal (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny, który nie wykazuje żadnych właściwości metalicznych, np. nie przewodzi prądu elektrycznego;
noun

icke-metall [~en ~er]substantiv

piła do metalu noun

bågfil [~en ~ar]substantiv

piłka do metalu (technologia, technika, techniczny) ręczne narzędzie z brzeszczotem zamocowanym na ramie, służąca do cięcia metalowych przedmiotów
noun

bågfil [~en ~ar]substantiv

półmetal (chemia, chemiczny) pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali;
noun

halvmetall [~en ~er]substantiv

Sökhistorik