Polska | Svenska |
---|---|
metal (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny charakteryzujący się obecnością w sieci krystalicznej elektronów swobodnych; noun | metall [~en ~er]substantiv |
metal (heraldyka, heraldyczny) jeden z rodzajów tynktury heraldycznej; noun | metall [~en ~er]substantiv |
metal szlachetny noun | ädelmetall [~en ~er]substantiv |
metaliczny (chemia, chemiczny) o cechach metalu lub zawierający w składzie metal | |
metalowy (chemia, chemiczny) związany z metalem, dotyczący metalu, zrobiony z metalu adjective | metallisk [~t ~a]adjektiv |
metalurg noun osoba zajmująca się metalurgią | metallurg [~en ~er]substantiv |
metalurgia noun nauka o wytwarzaniu i obróbce metali; | metallurgi [~n]substantiv |
metalurgiczny adjective związany z metalurgią | metallurgisk [~t ~a]adjektiv |
heavy metal (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) gatunek metalu (muzyki); noun | tungmetall [~en ~er]substantiv |
niemetal (chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny, który nie wykazuje żadnych właściwości metalicznych, np. nie przewodzi prądu elektrycznego; noun | icke-metall [~en ~er]substantiv |
piła do metalu noun | bågfil [~en ~ar]substantiv |
piłka do metalu (technologia, technika, techniczny) ręczne narzędzie z brzeszczotem zamocowanym na ramie, służąca do cięcia metalowych przedmiotów noun | bågfil [~en ~ar]substantiv |
półmetal (chemia, chemiczny) pierwiastek posiadający cechy zarówno metali jak i niemetali; noun | halvmetall [~en ~er]substantiv |