Polska | Svenska |
---|---|
lok verb pasmo zakręconych lub wijących się włosów | fastna [~de ~t]verb |
lokaj noun człowiek usługujący w bogatym domu lub na dworze panującego | lakej [~en ~er]substantiv |
lokal (potocznie, potoczny) pub, bar, restauracja, klub | |
lokal noun | hak [~et; pl. ~]substantiv |
lokal verb mieszkanie lub pomieszczenie użytkowe | erinra [~de ~t]verb |
lokal wyborczy noun miejsce oddawania głosów w wyborach | vallokal [~en ~er]substantiv |
lokalizowanie noun | pejling [~en ~ar]substantiv |
lokalny związany z jakimś rejonem, miejscem, ograniczony do jakiegoś miejsca | |
lokata (ekonomia, ekonomiczny) (bankowość, bankowy) zainwestowanie kapitału w przedsiębiorstwo, nieruchomość, w celu ochrony albo pomnożenia tej wartości noun | upplägg [~et; pl. ~]substantiv |
lokata (ekonomia, ekonomiczny) (bankowość, bankowy) zainwestowany w banku kapitał noun | förråd [~et; pl. ~]substantiv |
lokata noun pozycja zajmowana w klasyfikacji | ort [~en ~er]substantiv |
lokatiwus | |
lokator noun ktoś, kto mieszka w wynajętym mieszkaniu | hyresgäst [~en ~er]substantiv |
lokomotywa (kolejnictwo) pojazd szynowy mający własny napęd, przeznaczony do ciągnięcia (lub pchania) wagonów; . noun | lok [~et; pl. ~]substantiv lokomotiv [~et; pl. ~]substantiv |
lokować (bankowość, bankowy) umieszczać pieniądze lub kosztowności tam, gdzie nie ulegną utracie, a nawet będzie możliwy z nich zysk verb | erinra [~de ~t]verb |
lokować verb umieszczać w jakimś miejscu | erinra [~de ~t]verb |
loksodroma (nawigacja) (matematyka, matematyczny) linia krzywa na powierzchni kuli, przecinająca wszystkie południki pod tym samym kątem; | |
lokwat (botanika, botaniczny) (spożywczy) owoc lokwatu (1.1) | |
lokwat (potocznie, potoczny) (botanika, botaniczny) drzewo owocowe z gatunku Eriobotrya japonica Lour., nieśplik japoński | |
lokówka (fryzyjski) (technologia, technika, techniczny) przyrząd elektryczny służący do zakręcenia loków na gorąco noun | locktång [~en -tänger]substantiv |
lokówka (fryzyjski) wałek wykonany z metalu lub tworzyw sztucznych, służący do zakręcania włosów noun | papiljott [~en ~er]substantiv |
alokacja (ekonomia, ekonomiczny) rozdzielenie środków produkcyjnych lub pieniędzy na różne cele, inne niż dotychczasowe noun | allokering [~en ~ar]substantiv |
alokacja noun planowe rozdysponowanie czegoś; | allokering [~en ~ar]substantiv |
bilokacja (ezoteryka) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jednoczesne przebywanie w dwóch odległych od siebie miejscach; | |
blok (budownictwo) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) krążek na którym lina zmienia kierunek przesuwając się w rowku; noun | block [~et; pl. ~]substantiv |
blok (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) związek państw, partii politycznych noun | block [~et; pl. ~]substantiv |
blok (sport, sportowy) w siatkówce obrona polegająca na podniesieniu rąk ponad siatkę przez jednego lub kilku graczy drużyny; noun | block [~et; pl. ~]substantiv |
blok noun duża, foremna bryła względnie twardego materiału, np. kamienia, betonu, lodu, chałwy | block [~et; pl. ~]substantiv |
blok noun zeszyt, notes z kartkami większego formatu | block [~et; pl. ~]substantiv |
blok mieszkalny noun budynek mieszkalny, często wielopiętrowy i wieloklatkowy; | höghus [~et; pl. ~]substantiv |
blokada (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) system środków zmierzających do izolacji jakiegoś państwa, obiektu, miasta itp. w celu wymuszenia jakichś ustępstw lub kapitulacji noun | blockad [~en ~er]substantiv |
blokhauz (wojskowość, wojskowy) schron lub budynek ufortyfikowany z przeznaczeniem na samodzielną obronę ze wszystkich stron; noun | timmerhus [~et; pl. ~]substantiv |
blokować verb | obstruera [~de ~t]verb |
blokować verb uniemożliwiać ruch | blockera [~de ~t]verb |
blokować verb uniemożliwiać wykonanie czegoś | blockera [~de ~t]verb |
brelok noun wisiorek, ozdoba na łańcuszku lub bransolecie | berlock [~en ~er]substantiv |
choroba lokomocyjna (medycyna, medyczny) schorzenie wywołane podczas poruszania się dowolnymi środkami transportu; noun | åksjuka [~n]substantiv |
cyprofloksacyna (chemia, chemiczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów, pochodna kwasu nalidyksowego; | |
dziki lokator (potocznie, potoczny) osoba, która zajęła lokal bez zgody właściciela noun | husockupant [~en ~er]substantiv |