kula betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| minuskuła (termin typograficzny) mała litera; noun | minuskel [~n minuskler]substantiv |
| molekuła (chemia, chemiczny) obojętne elektrycznie indywiduum chemiczne, złożone z więcej niż jednego atomu, które są ze sobą trwale połączone wiązaniami chemicznymi; noun | molekyl [~en ~er]substantiv |
| molekularny dotyczący cząsteczki, najmniejszych części czegoś | |
| muskulatura (anatomia, anatomiczny) ogół mięśni noun | muskulatur [~en]substantiv |
| okular (optyka, optyczny) rodzaj soczewki optycznej – w układzie optycznym ta, która znajduje się przy oku patrzącego; noun | okular [~et; pl. ~]substantiv |
| okularnik (zoologia, zoologiczny) Naja naja, duży jadowity wąż mający brązowe lub piaskowe ubarwienie i rysunek okularów na kapturze szyjnym; noun | kobra [~n kobror]substantiv |
| okulary noun przedmiot służący do korekty wzroku lub ochrony oczu; | glasögonsubstantiv |
| okulary przeciwsłoneczne (optyka, optyczny) rodzaj okularów z przyciemnianymi szkłami, chroniących przed słońcem; noun | solglasögonsubstantiv |
| partykuła (językoznawstwo, językoznawczy) nieodmienna i niesamodzielna część mowy wyrażająca, uwydatniająca pytanie, rozkaz, zaprzeczenie, życzenie, np. bym, byście, -li, -ż, -że, nie, czy, niech; noun | partikel [~n partiklar]substantiv |
| pchnięcie kulą (sport, sportowy) konkurencja lekkoatletyczna, polegająca na wypchnięciu kuli jednorącz z koła o średnicy 2,135 m; noun | kulstötning [~en]substantiv |
| półkula (anatomia, anatomiczny) jedna z dwóch części mózgu; noun | halvklot [~et; pl. ~]substantiv hemisfär [~en ~er]substantiv |
| półkula (geografia, geograficzny) półkula (1.1) Ziemi; noun | halvklot [~et; pl. ~]substantiv hemisfär [~en ~er]substantiv |
| półkula (geometria) połowa kuli; noun | halvklot [~et; pl. ~]substantiv hemisfär [~en ~er]substantiv |
| postsekularny | |
| sekularyzacja (kościelny) przejście osoby duchownej do stanu świeckiego noun | sekularisering [~en ~ar]substantiv |
| sekularyzacja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) przejęcie majątków spod władzy kościelnej pod władzę świecką noun | sekularisering [~en ~ar]substantiv |
| sekularyzacja (socjologia, socjologiczny) proces polegający na osłabianiu się wpływów kleru, kościołów lub religii na życie społeczne i upowszechnienie się świeckiego modelu życia noun | sekularisering [~en ~ar]substantiv |
| spektakularny adjective sprawiający duże wrażenie lub zwracający na siebie uwagę | spektakulär [~t ~a]adjektiv |
| spekulacja (ekonomia, ekonomiczny) nieuczciwe przedsięwzięcie, wykupywanie i odsprzedaż z dużym zyskiem towarów, na które popyt przewyższa podaż noun | spekulation [~en ~er]substantiv |
| spekulacja noun myślenie oderwane od rzeczywistości, niedające się sprawdzić | spekulation [~en ~er]substantiv |
| spekulacyjny (ekonomia, ekonomiczny) związany z spekulacją, dotyczący spekulacji adjective | spekulativ [~t ~a]adjektiv |
| spekulant noun człowiek kupujący coś po niskiej cenie z zamiarem sprzedaży po wyższej; | spekulant [~en ~er]substantiv |
| spekulatywny adjective | spekulativ [~t ~a]adjektiv |
| wernakularny noun nieliteracki, niestandardowy, terytorialny, ludowy – w odniesieniu do odmiany języka; | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
| wernakularny noun rodzimy, etniczny, miejscowy, w języku narodowym – w odniesieniu do literatury, kultury słowa | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
| wernakularny noun rodzimy, nieprofesjonalny, tworzony przez anonimowych twórców – w odniesieniu do kultury materialnej (sztuki, architektury) | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
| wernakularny noun zwyczajowy, potoczny, popularny, nienaukowy – w odniesieniu do nazewnictwa biologicznego; | folkspråk [~et; pl. ~]substantiv |
