Polsk-Svensk ordbok »
ind betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| indywidualnie występując osobno | |
| indywidualność noun zbiór cech stanowiących osobowość danego człowieka; specyfika każdej osoby, jej odrębność | individualitet [~en ~er]substantiv |
| indywidualny adjective osobny, niezespołowy, pojedynczy, samemu, oddzielny | individuell [~t ~a]adjektiv |
| indywidualny adjective właściwy jednostce, typowy dla konkretnej osoby, swoisty | individuell [~t ~a]adjektiv |
| Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego | |
| cylinder (chemia, chemiczny) naczynie walcowate służące do pomiaru objętości cieczy; noun | cylinder [~n cylindrar]substantiv |
| cylinder (technologia, technika, techniczny) część maszyny tłokowej, w której porusza się tłok; noun | cylinder [~n cylindrar]substantiv |
| cylinder noun każdy walec, zwłaszcza gdy pusty wewnątrz | cylinder [~n cylindrar]substantiv |
| cylinder noun sztywny, zwykle wysoki kapelusz męski z wąskim rondem i walcowatą główką; | cylinderhatt [~en ~ar]substantiv |
| cylinder miarowy (laboratoryjny, związany z laboratorium) (technologia, technika, techniczny) (chemia, chemiczny) (metrologia, metrologiczny) naczynie walcowate służące do pomiaru objętości cieczy; noun | mätglas [~et; pl. ~]substantiv |
| cylindryczny adjective taki, który ma kształt cylindra | cylinderformig [~t ~a]adjektiv cylindrisk [~t ~a]adjektiv |
| fordewind (marynarka) nazwa jednego z wiatrów pozornych, wiejącego z tyłu | |
| gdzie indziej do innego miejsca | |
| gdzie indziej w innym miejscu | |
| gdzie indziej adverb w innym miejscu | annorstädesadverb |
| hindi (językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Indii noun | hindisubstantiv |
| hinduista (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyznawca hinduizmu noun | hindu [~n ~er]substantiv |
| hinduistyczny (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z hinduizmem, dotyczący hinduizmu adjective | hinduistisk [~t ~a]adjektiv |
| hinduizm (teologia, teologiczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) grupa wierzeń religijnych wyznawanych głównie na Półwyspie Indyjskim; noun | hinduism [~en]substantiv |
| Hindus noun obywatel Indii | indier [~n; pl. ~]substantiv |
| Hinduska noun obywatelka Indii | indiska [~n indiskor]substantiv |
| hinduski (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) związany z hinduizmem adjective | hinduisk [~t ~a]adjektiv |
| hinduski adjective pochodzący z Indii, dotyczący Indii lub Hindusów | hinduisk [~t ~a]adjektiv |
| Hindustan inna nazwa Indii wywodząca się z języka perskiego | |
| kindżał noun | dolk [~en ~ar]substantiv |
| kobra indyjska (systematyka) (herpetologia, herpetologiczny) Naja naja Linnaeus, gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych, występujący w Azji; noun | glasögonorm [~en ~ar]substantiv |
| Linda imię żeńskie; | |
| Ocean Indyjski (geografia, geograficzny) trzeci co do wielkości ocean Ziemi; | |
| palindrom (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz lub zdanie brzmiące tak samo przy czytaniu od lewej strony do prawej, jak i odwrotnie (np. kajak, zaraz); noun | palindrom [~en ~er]substantiv |
| pinda (wulgarnie, wulgaryzm) (pogardliwie, pogardliwy) kobieta, zwłaszcza źle prowadząca się noun | hynda [~n hyndor]substantiv |
| pinda (wulgarnie, wulgaryzm) zewnętrzne narządy płciowe kobiety noun | mus [~en möss]substantiv |
| praindoeuropejski (językoznawstwo, językoznawczy) indoeuropejski pierwotny, odnoszący się do pierwotnego okresu wspólnoty indoeuropejskiej | |
| staroindyjski używany, powstały, dziejący się w dawnych Indiach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Indii | |
| szwindel (potocznie, potoczny) nieuczciwy interes noun | bedrägeri [~et ~er]substantiv |
| winda (technologia, technika, techniczny) poruszająca się w pionie klatka służąca do transportu osób lub towarów; | |
| Windhuk (geografia, geograficzny) stolica Namibii; | |
| windować verb | hiva [~de ~t]verb |
| windsurfing (sport, sportowy) sport wodny, odmiana żeglarstwa uprawiana przy użyciu deski z niewielkim żaglem; noun | brädsegling [~en]substantiv |
| windykacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przejmowanie majątku na drodze prawnej noun | indrivning [~en ~ar]substantiv |
