Polska | Svenska |
---|---|
huk noun | knall [~en ~ar]substantiv |
huk noun głośny odgłos słyszalny w czasie wybuchu, wystrzału albo upadku ciężkiego przedmiotu, uderzenia pioruna | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
huknąć | |
pohukiwanie (ornitologia, ornitologiczny) niski dźwięk wydawany i powtarzany przez sowy i puchacze | |
pohukiwać verb o sowie, puchaczu wydawać głuche dźwięki | hoa [~de ~t]verb |
Windhuk (geografia, geograficzny) stolica Namibii; |