Polska | Svenska |
---|---|
handel noun proces gospodarczy polegający na sprzedaży i kupnie; wymiana dóbr materialnych; | handel [~n handlar]substantiv |
handel ludźmi (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przestępczy proceder będący formą niewolnictwa polegający na działaniach nakierunkowanych na wyzysk ludzi, niezależnie od płci i wieku, naruszający ich prawo do decydowania o sobie; noun | människohandel [~n]substantiv |
handicapizm (socjologia, socjologiczny) dyskryminacja, niechęć, niechęć, pogarda lub wrogość skierowane wobec osób uważanych za niepełnosprawne; noun | funkofobi [~n]substantiv |
handlarz noun osoba zajmująca się drobnym handlem | handlare [~n; pl. ~, best. pl. handlarna]substantiv |
handlować verb zajmować się kupnem, sprzedażą lub wymianą towarów i usług | byteshandla [~de ~t]verb |
handlowiec (handel, handlowy) człowiek zajmujący się handlem noun | köpman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen]substantiv |
handlowy verb związany z handlem, odnoszący się do handlu | byteshandla [~de ~t]verb |
hang (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument z klasy idiofonów w kształcie dwóch złożonych metalowych mis; verb | hänga [hängde hängt]verb |
Hanga Roa (geografia, geograficzny) główne i jedyne miasto Wyspy Wielkanocnej; | |
hangar noun pomieszczenie, garaż służący do przechowywania samolotów, szybowców (rzadziej także do trzymania statków wodnych lub ładunków portowych); | hangar [~en ~er]substantiv |
hangul (językoznawstwo, językoznawczy) alfabet koreański; | |
Hanna imię żeńskie; | |
Hanoi (geografia, geograficzny) stolica Wietnamu; | |
Hanower (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Niemczech, stolica Dolnej Saksonii; | |
hantel (sport, sportowy) ciężarek gimnastyczny do trzymania w jednej ręce; noun | hantel [~n hantlar]substantiv |
Hanys (Górny Śląsk) Jan | |
hanza (historia, historyczny, historycznie) (ekonomia, ekonomiczny) średniowieczny związek miast lub kupców starający się o przywileje prawne, handlowe i obronne dla swych członków; | |
hanzeatycki (historia, historyczny, historycznie) dotyczący hanzy, należący do hanzy adjective | hanseatisk [~t ~a]adjektiv |
hapaks legomenon (językoznawstwo, językoznawczy) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) słowo lub wyrażenie użyte tylko raz w danym dziele lub całej twórczości autora; | |
haploid (biologia, biologiczny) organizm, którego każda lub prawie każda komórka zawiera gametyczną liczbę chromosomów; adjective | haploid [n. sing. obest. obrukl., haploida]adjektiv |
haploid (mikrobiologia, mikrobiologiczny) komórka zawierająca tylko jeden garnitur chromosomowy; adjective | haploid [n. sing. obest. obrukl., haploida]adjektiv |
haploidalny (biologia, biologiczny) mający tylko jeden garnitur chromosomowy adjective | haploid [n. sing. obest. obrukl., haploida]adjektiv |
happening (sztuka) (społeczny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wydarzenie artystyczne, w którym zdarzenia łączące lub wykorzystujące elementy rzeczywistości angażują publiczność; noun | happening [~en; pl. ~ar hellre än ~s]substantiv |
haptyczny (technologia, technika, techniczny) dotykowy – cecha urządzeń komunikujących się, wchodzących w interakcję poprzez dotyk, wibrację, szorstkość itp. | |
Harald imię męskie; | |
Harare (geografia, geograficzny) stolica Zimbabwe; | |
harcerski verb odnoszący się do harcerza lub harcerstwa | spana [~de ~t]verb |
harcerstwo noun polski młodzieżowy ruch społeczny i wychowawczy; | scouting [~en]substantiv |
harcerz (harcerski) członek harcerstwa, polskiej organizacji skautowej noun | scout [~en ~er]substantiv |
hardliner (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) nieprzejednany zwolennik twardego postępowania w określonej opcji politycznej, przeciwnik reform i kompromisów noun | hök [~en ~ar]substantiv |
hardware (informatyka, informatyczny) (środowiskowy) sprzęt komputerowy, materialna część komputera noun | maskinvara [~n -varor]substantiv |
hardy adjective | stursk [~t ~a]adjektiv |
hardy adjective dumny, butny, nieposłuszny | arrogant [n. ~, ~a]adjektiv |
harem (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) część domu muzułmańskiego, do którego nie mają wstępu obcy mężczyźni; noun | harem [~et; pl. ~]substantiv |
harem (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) wszystkie żony i nałożnice muzułmanina, zamieszkałe w haremie (1.1) noun | harem [~et; pl. ~]substantiv |
harfa (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument strunowy w kształcie trójkąta; | |
harfista (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk, który gra na harfie noun | harpist [~en ~er]substantiv |
harfistka noun | harpist [~en ~er]substantiv |
harmider noun | stoj [~et]substantiv |