Polsk-Svensk ordbok »

ciec betyder på svenska

PolskaSvenska
ciec verb

drypa [dröp, drupit el. drypt, pres. dryper]verb

ciecierzyca (botanika, botaniczny) roślina z gatunku ciecierzyca pospolita uprawiana ze względu na jadalne nasiona;

kikärt

ciecierzyca pospolita (botanika, botaniczny) Cicer arietinum L., gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny bobowatych;

kikärt

cieciorka (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) nasiona ciecierzycy pospolitej, Cicer arietinum

kikärt

ciecz (fizyka, fizyczny) substancja o ciekłym (pośrednim między gazowym a stałym) stanie skupienia

vätska

ciecz łzowa (medycyna, medyczny) mieszanina wody, soli i substancji bakteriobójczych nawilżająca i ochraniająca oko;
noun

tårvätska [~n -vätskor]substantiv

cieczka (zoologia, zoologiczny) (weterynaria, weterynaryjny) (kynologia, kynologiczny) ruja u suki psowatych
noun

brunsttid [~en ~er]substantiv

Bóg Ojciec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: pierwsza osoba Trójcy Świętej;

Gud Fader

czyściec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w niektórych wyznaniach: stan lub miejsce, gdzie po śmierci niektóre dusze odbywają pokutę przed wejściem do nieba;

skärselden

czyściec (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w niektórych wyznaniach: stan lub miejsce, gdzie po śmierci niektóre dusze odbywają pokutę przed wejściem do nieba;
noun

skärseld [~en ~ar]substantiv

jaki ojciec, taki syn syn, kiedy dorośnie, będzie zachowywać się podobnie, jak obecnie jego ojciec

sådan far, sådan son

kosaciec noun

iris [~en ~ar]substantiv

kościec (anatomia, anatomiczny) mocna kostna i częściowo chrzęstna konstrukcja anatomiczna stanowiąca podporę dla ciała organizmu i nadająca jemu kształt
noun

skelett [~et; pl. ~]substantiv

kościec (potocznie, potoczny) zespół istotnych elementów określonej całości
noun

bjälklag [~et; pl. ~]substantiv

ojciec mężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka);

fader

far [fadern; pl. fäder, best. pl. fäderna, el. åld. fädren]

ojciec noun
mężczyzna mający własne dziecko (w stosunku do tego dziecka);

pappa [~n pappor]substantiv

ojciec założyciel, pierwszy przedstawiciel;

fader

far [fadern; pl. fäder, best. pl. fäderna, el. åld. fädren]

ojciec chrzestny (kościelny) mężczyzna przedstawiający do chrztu osobę chrzczoną
noun

fadder [~n faddrar]substantiv

gudfar [-fadern -fäder]substantiv

ojciec Kościoła (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) starożytny pisarz lub teolog chrześcijański;
noun

kyrkofader [~n -fäder]substantiv

pociecha (potocznie, potoczny) dziecko

nya skott

pociecha noun
to, co pociesza; pokrzepiające słowa, wsparcie

tröst [~en]substantiv

praojciec noun
pierwszy mężczyzna, który zapoczątkował ludzkość, dany naród lub ród; mężczyzna, którego są one potomstwem

förfader [~n -fäder]substantiv

prędkość ucieczki

flykthastighet

rozwścieczony adjective

rabiat [n. ~, ~a]adjektiv

rozwścieczony adjective
wyrażający przypływ wściekłości

bländandeadjektiv

uciecha (potocznie, potoczny) coś, z czego ktoś się cieszy
noun

njutning [~en ~ar]substantiv

uciecha (potocznie, potoczny) uczucie zadowolenia wywołane czymś radosnym, śmiesznym
noun

glädje [~n]substantiv

ucieczka szybkie uciekanie skądś lub przed czymś

flykt

Wojciech imię męskie;

Adalbert

wycieczka wędrówka w celach rekreacyjnych lub turystycznych

resa [~n, resor]

tripp [~en; pl. ~ar, el. ~er]

wycieczka noun
wędrówka w celach rekreacyjnych lub turystycznych

utflykt [~en ~er]substantiv

wycieczkowiec (morski) (turystyka, turystyczny) turystyczny statek pasażerski, prom
noun

kryssare [~n; pl. ~, best. pl. kryssarna]substantiv