cer betyder på svenska
| Polska | Svenska |
|---|---|
| koncert noun występ muzyczny instrumentalny, wokalny, bądź wokalno-instrumentalny; | konsert [~en ~er]substantiv |
| koncertmistrz (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek noun | konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv |
| koncertować verb występować z repertuarem muzyki poważnej | konsertera [~de ~t]verb |
| kwas cerotynowy (chemia, chemiczny) nasycony kwas tłuszczowy występujący w wosku pszczelim i karnaubie; | |
| lucerna (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) jednoroczna lub dwuletnia bylina z rodziny bobowatych; | |
| Lucerna (geografia, geograficzny) (administracja) kanton w Szwajcarii, którego stolicą jest Lucerna (1.1); | |
| Lucerna (geografia, geograficzny) miasto w Szwajcarii nad Jeziorem Czterech Kantonów; | |
| oficer (wojskowość, wojskowy) (administracja) osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż; noun | officer [~en; som pl. anv. officerare, best. pl. officerarna]substantiv |
| oficerski noun dotyczący oficera | direktör [~en ~er]substantiv |
| opancerzać adjective wkładać pancerną osłonę | skottsäker [~t -säkra]adjektiv |
| pancernik (marynarka) (wojskowość, wojskowy) silnie opancerzony okręt, wyposażony w działa bardzo dużego kalibru; noun | slagskepp [~et; pl. ~]substantiv |
| pancernik (zoologia, zoologiczny) niewielki ssak o pancerzu złożonym z ruchomych tarczek; | |
| pancerz (wojskowość, wojskowy) metalowa powłoka wokół pojazdu, okrętu chroniąca jego załogę przed zagrożeniem; metalowa powłoka chroniąca dowolny przedmiot przed zniszczeniem mechanicznym noun | pansar [~et]substantiv |
| pancerz (zoologia, zoologiczny) u niektórych zwierząt: fragment twardej skóry lub innej powierzchni chroniący narządy wewnętrzne przed uszkodzeniem mechanicznym; ubranie o takiej cesze; noun | pansar [~et]substantiv |
| pancerzownica (wojskowość, wojskowy) ręczna broń przeciwpancerna noun | pansarskott [~et; pl. ~]substantiv |
| podoficer (wojskowość, wojskowy) (administracja) osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień co najmniej kaprala, a niższy niż podporucznika; noun | underofficer [~en; som pl. anv. ~are, best. pl. ~arna]substantiv |
| rycerski zachowujący się w sposób przypisywany średniowiecznemu rycerstwu | galant [n. ~, ~a] |
| rycerski adjective zachowujący się w sposób przypisywany średniowiecznemu rycerstwu | chevaleresk [~t ~a]adjektiv hövisk [~t ~a]adjektiv ridderlig [~t ~a]adjektiv |
| rycerski adjective związany z rycerzem i rycerstwem | ridderlig [~t ~a]adjektiv |
| rycerstwo (historia, historyczny, historycznie) w średniowieczu: warstwa społeczna, która stanowiłą elitę społeczeństwa feudalnego i jego siłę zbrojną; noun | ridderskap [~et]substantiv |
| rycerz (historia, historyczny, historycznie) członek uprzywilejowanego stanu żołnierskiego; zwykle stawał do walki jako jeździec; noun | knekt [~en ~ar]substantiv riddare [~n; pl. ~, best. pl. riddarna]substantiv |
| snycerstwo (książkowy) sztuka, artystyczne rzemiosło rzeźbienia w drewnie noun | snideri [~et ~er]substantiv |
| snycerz (książkowy) rzemieślnik lub artysta zajmujący się rzeźbieniem w drewnie, snycerstwem noun | snidare [~n; pl. ~, best. pl. snidarna]substantiv |
| spacer noun niespieszne chodzenie bez konkretnego celu, dla przyjemności | promenad [~en ~er]substantiv vandring [~en ~ar]substantiv |
| spacerować verb chodzić w celu rekreacji, niekoniecznie zmierzając do określonego miejsca | promenera [~de ~t]verb vandra [~de ~t]verb |
| spacerowicz noun | flanör [~en ~er]substantiv |
| staro-cerkiewno-słowiański | |
| sznaucer (kynologia, kynologiczny) typ psa pochodzący z Niemiec noun | schnauzer [~n schnauzrar]substantiv |
| tancerka (choreografia, choreograficzny) kobieta, której profesją jest taniec noun | dansös [~en ~er]substantiv |
| tancerz (choreografia, choreograficzny) osoba, której zawód polega na tańczeniu noun | dansare [~n; pl. ~, best. pl. dansarna]substantiv dansör [~en ~er]substantiv |
| tapicer (zawód, zawodowy, zawodowo) (rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik zajmujący się wykonywaniem obić, pokrywaniem tkaninami mebli, kanap, foteli samochodowych itp. noun | tapetserare [~n; pl. ~, best. pl. tapetserarna]substantiv |
| trójgliceryd (biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny należący do lipidów; | |
| Walcerz (staropolski) imię męskie | |
| zacerować |
