konsert betyder på polska

Svenska	Polska
konsert [~en ~er] substantiv	koncertnoun występ muzyczny instrumentalny, wokalny, bądź wokalno-instrumentalny;
konsertera [~de ~t] verb	koncertowaćverb występować z repertuarem muzyki poważnej
konserthall [~en ~ar] substantiv	filharmonia(potocznie, potoczny) budynek, w którym odbywają się koncerty muzyki poważnej noun
konsertmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna] substantiv	koncertmistrz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) główny instrumentalista danej grupy instrumentów w orkiestrze symfonicznej, najczęściej pierwszy skrzypek noun

Sökhistorik