Polsčina-Nemčina slovník »

ruch znamená v Nemčina

PolsčinaNemčina
ruch (fizyka, fizyczny) zmiana położenia w czasie;
noun

die Bewegung [der Bewegung; die Bewegungen]Substantiv

ruch noun
gest, ruszenie częścią ciała

die Bewegung [der Bewegung; die Bewegungen]Substantiv

ruch noun
grupa ludzi dążących do jakiegoś celu politycznego lub społecznego

die Bewegung [der Bewegung; die Bewegungen]Substantiv

ruch noun
sposób poruszania się na drodze

der Verkehr [des Verkehr(e)s; die Verkehre]Substantiv

ruch noun
w grach: ruszenie bierki, figury, zagranie kartą itp., kolejka

der Zug [des Zug(e)s; die Züge]Substantiv

ruch drogowy phrase

der Straßenverkehr [des Straßenverkehrs; —]Phrase

ruch oporu noun
formacja oddziałów utworzonych do walki przeciwko okupantowi lub rządowi kraju nie posiadającemu wystarczającej legitymacji do sprawowania władzy;

Widerstand | WiderstandsbewegungSubstantiv

ruch pacyfistyczny noun

die Friedensbewegung [der Friedensbewegung; die Friedensbewegungen]Substantiv

ruch samochodowy noun

der Autoverkehr [des Autoverkehrs]Substantiv

ruch uliczny noun
ogół pojazdów i pieszych poruszających się drogami publicznymi, szczególnie w kontekście jego uciążliwości i negatywnych następstw

der Warenverkehr [des Warenverkehr(e)s; die Warenverkehre]Substantiv

ruchverb

bumsen [bumste; hat/ist gebumst]Verb

ruchać sie verb

koitieren [koitierte; hat koitiert]Verb

ruchliwy adjective
będący w nieustannym ruchu

lebhaft | quirligAdjektiv

ruchome piaski noun

der Treibsand [des Treibsand(e)s; —]Substantiv

ruchomość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) rzecz stanowiąca czyjąś własność, dająca się przenosić;
noun

die Habe [der Habe; —]Substantiv

ruchomy adjective
dający się przenosić

beweglich [beweglicher; am beweglichsten]Adjektiv

ruchomy adjective
poruszający się

mobil [mobiler; am mobilsten]Adjektiv

ruchomy chodnik noun
urządzenie do poziomego transportu ludzi;

Fahrsteig | LaufbandSubstantiv

ruchowy phrase

motorisch [motorischer; am motorischsten]Phrase

Baruch (biblijny) postać biblijna;
noun

BaruchSubstantiv

Baruch (rzadki, rzadko używany) imię męskie;
noun

BaruchSubstantiv

bezruch noun

der Stillstand [des Stillstand(e)s; die Stillstände]Substantiv

bezruch noun
brak ruchu

die Immobilität [der Immobilität ; —]Substantiv

biuro nieruchomości (handel, handlowy) firma, której zadaniem jest pośredniczenie w kupnie lub sprzedaży nieruchomości
noun

das ImmobilienbüroSubstantiv

Bruchnal (geografia, geograficzny) wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, rejon jaworowski;
noun

TernowyzjaSubstantiv

czujnik ruchu noun

der Bewegungsmelder [des Bewegungsmelders; die Bewegungsmelder]Substantiv

detektor ruchu noun

der Bewegungsmelder [des Bewegungsmelders; die Bewegungsmelder]Substantiv

gruchacz (ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Psophiidae;
noun

TrompetervogelSubstantiv

gruchverb
o gołębiu: wydawać odgłosy godowe

brabbeln [brabbelte; hat gebrabbelt]Verb

gruchot (potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) zniszczony, zużyty, stary przedmiot, np. pojazd
noun

die Klapperkiste [der Klapperkiste; die Klapperkisten]Substantiv

gruchot noun
silny odgłos uderzających o siebie lub o coś albo rozpadających się przedmiotów; mocny huk

das Gepolter [des Gepolters; —]Substantiv

kruchość noun
cecha tego, co kruche i łamliwe

Brüchigkeit | ZerbrechlichkeitSubstantiv

kruchy (przenośnie, przenośnia) nietrwały, delikatny, słaby
adjective

zerbrechlich | fragilAdjektiv

nieruchomo adjective

bewegungslosAdjektiv

nieruchomość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) grunt, budynek trwale związany z gruntem lub część budynku, które stanowią odrębny przedmiot własności;
noun

die Immobilie [der Immobilie; die Immobilien]Substantiv

Nieruchomość noun

die Immobilie [der Immobilie; die Immobilien]Substantiv

nieruchomy adjective

bewegungslosAdjektiv

nieruchomy adjective
bez ruchu, nie zmieniający pozycji, położenia

unbeweglich [unbeweglicher; am unbeweglichsten]Adjektiv

obrzęk naczynioruchowy (medycyna, medyczny) choroba skóry i błon śluzowych charakteryzująca się występowaniem ograniczonych obrzęków;
noun

AngioödemSubstantiv

odruch (fizjologia, fizjologiczny) reakcja ustroju na bodziec, przebiegająca za pośrednictwem układu nerwowego
noun

der Reflex [des Reflexes; die Reflexe]Substantiv

12

História vyhľadávania