Nemčina-Polsčina slovník »

bewegung znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
die Bewegung [der Bewegung; die Bewegungen] Substantiv

ruch(fizyka, fizyczny) zmiana położenia w czasie;
noun

ruchnoun
gest, ruszenie częścią ciała

ruchnoun
grupa ludzi dążących do jakiegoś celu politycznego lub społecznego

Bewegung der Blockfreien Staaten

RPN= (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) Ruch Państw Niezaangażowanych;

bewegungslos Adjektiv

nieożywionyadjective
taki, który nie jest żywym organizmem

nieruchomoadjective

nieruchomyadjective

der Bewegungsmelder [des Bewegungsmelders; die Bewegungsmelder] Substantiv

czujnik ruchunoun

detektor ruchunoun

die Fortbewegung [der Fortbewegung; die Fortbewegungen] Substantiv

poruszanie sięnoun

Fortbewegungsfähigkeit Substantiv

lokomocja(dawniej, dawny) zdolność poruszania się
noun

Fortbewegungsmittel

środek lokomocji

die Friedensbewegung [der Friedensbewegung; die Friedensbewegungen] Substantiv

ruch pacyfistycznynoun

Himmel und Hölle in Bewegung setzen Verb

poruszyć niebo i ziemięverb
zrobić wszystko (lub bardzo wiele), aby coś się powiodło

Pfadfinderbewegung Substantiv

harcerstwonoun
polski młodzieżowy ruch społeczny i wychowawczy;

skauting(książkowy) system wychowania młodzieży oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907–1908 przez Roberta Baden-Powella w Wielkiej Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach
noun

die Pfingstbewegung [der Pfingstbewegung; die Pfingstbewegungen] Substantiv

pentekostalizm(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) nurt chrześcijaństwa wyrosły i zakorzeniony w ewangelikalnym protestantyzmie, charakteryzujący się uprzywilejowaną rolą Ducha Świętego;
noun

Pflanzenbewegung | Phototropismus Substantiv

fototropizm(botanika, botaniczny) zwrócenie się rośliny w kierunku źródła światła lub w przeciwną stronę;
noun

die Protestbewegung [der Protestbewegung; die Protestbewegungen] Substantiv

kontestacjanoun
protest, manifestowanie sprzeciwu wobec czegoś; podanie w wątpliwość

Widerstand | Widerstandsbewegung Substantiv

ruch oporunoun
formacja oddziałów utworzonych do walki przeciwko okupantowi lub rządowi kraju nie posiadającemu wystarczającej legitymacji do sprawowania władzy;