Polsčina-Nemčina slovník »

rpa znamená v Nemčina

PolsčinaNemčina
RPA noun

die Republik Südafrika [der Republik Südafrika; —]Substantiv

białokarpacki adjective
dotyczący Białych Karpat, związany z Białymi Karpatami, pochodzący z Białych Karpat

weißkarpatischAdjektiv

carpaccio

Carpaccio

czarterpartia (morski) zestandaryzowana umowa o morski przewóz ładunku wynajętym w całości lub częściowo statkiem na jedną lub kilka podróży
noun

der BefrachtungsvertragSubstantiv

czerpak noun
część robocza maszyny lub urządzenia, która służy do czerpania, zagarniania

-nSubstantiv

czerpak noun
narzędzie do czerpania płynów lub materiałów sypkich, zwykle w formie naczynia z trzonkiem lub uchwytem

-nSubstantiv

czerpać verb
nabierać wodę lub inny płyn jakimś naczyniem

die Anziehungskraft [der Anziehungskraft; die Anziehungskräfte]Verb

harpagon (książkowy) wielki skąpiec
noun

Geizhals | HarpagonSubstantiv

instrument szarpany phrase

das Zupfinstrument [des Zupfinstrument(e)s; die Zupfinstrumente]Phrase

karpa plant name

der Wurzelstock [des Wurzelstock(e)s; die Wurzelstöcke]plant name

karpacki adjective
dotyczący Karpat, związany z Karpatami, pochodzący z Karpat

Karpaten- | karpatischAdjektiv

karpackoniemiecki

karpatendeutsch

Karpaty (geografia, geograficzny) łańcuch górski w środkowej Europie;
noun

die Karpaten [—; die Karpaten]Substantiv

Karpaty Austriacko-Morawskie (geografia, geograficzny) pasmo górskie położone w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich, na granicy Austrii z Czechami;
noun

Österreichisch-Südmährische KarpatenSubstantiv

Karpaty Południowe (geografia, geograficzny) część Karpat położona na terenie Rumunii, rozciągająca się od przełęczy Predeal na wschodzie, po przełom Żelaznej Bramy na zachodzie;
noun

Südkarpaten | Transsilvanische AlpenSubstantiv

Karpaty Wschodnie (geografia, geograficzny) odcinek łuku Karpat między Przełęczą Łupkowską na północnym zachodzie a przełęczą Predeal na południu;
noun

OstkarpatenSubstantiv

Karpaty Zachodnie (geografia, geograficzny) prowincja fizycznogeograficzna i pasmo górskie stanowiące zachodnią część Karpat;
noun

WestkarpatenSubstantiv

Małe Karpaty (geografia, geograficzny) lesiste pasmo górskie w zachodniej Słowacji i wschodniej Dolnej Austrii;
noun

Kleine KarpatenSubstantiv

małokarpacki adjective
dotyczący Małych Karpat, związany z Małymi Karpatami, pochodzący z Małych Karpat

kleinkarpatischAdjektiv

nerpa (zoologia, zoologiczny) Pusa hispida, mała foka o ciemnym futrze z jasnymi kolistymi plamami, żyje w głównie morzach arktycznych;
noun

RingelrobbeSubstantiv

niewyczerpany adjective

unerschöpflich [unerschöpflicher; am unerschöpflichsten]Adjektiv

obszarpaniec (potocznie, potoczny) osoba w podartym, obszarpanym ubraniu
noun

LumpenkindSubstantiv

sierpak animal name

die Hippe [der Hippe; die Hippen]animal name

skarpa (architektura, architektoniczny) murowana stroma podpora na zewnątrz budowli, wysoka przypora;
noun

der Strebepfeiler [des Strebepfeilers; die Strebepfeiler]Substantiv

skarpa noun
spadzisty stok, stroma ściana wału, nasypu lub wykopu, np. koryta rzeki;

Böschung | SteiluferSubstantiv

szarpanina noun

die Balgerei [der Balgerei; die Balgereien]Substantiv

szarpać noun

die Balgerei [der Balgerei; die Balgereien]Substantiv

szarpać verb
o dolegliwościach: nasilać się

erschüttern [erschütterte; hat erschüttert]Verb

szarpać verb
o maszynach: ostro ruszać

der Arsch [des Arsch(e)s; die Ärsche]Verb

szarpać verb
odrywać kawałek czegoś

der Riss [der Riss; —]Verb

szarpać verb
pociągać coś gwałtownie

der Ruck [des Ruck(e)s; die Rucke]Verb

Szerpa (etnografia, etnograficzny) członek tybetańskiego ludu zamieszkującego Himalaje w Indiach i Nepalu;
noun

der Sherpa [des Sherpas; die Sherpa(s)]Substantiv

szerpa noun
tragarz i przewodnik wysokogórski

der Sherpa [des Sherpas; die Sherpa(s)]Substantiv

ukwap karpacki (botanika, botaniczny) Antennaria carpatica Wahlenb., gatunek rośliny z rodziny astrowatych, występujący tylko w górach Europy;
noun

Karpaten-KatzenpfötchenSubstantiv

uzurpator noun
człowiek, który bezprawnie przywłaszcza sobie tytuł, władzę albo cudze prawa do czegoś

der Usurpator [des Usurpators; die Usurpatoren]Substantiv

wyczerpanie (rzeczownik odczasownikowy) od wyczerpać
noun

Erschöpfen [erschöpfte; hat erschöpft]Substantiv

wyczerpanie noun
duże zmęczenie, wycieńczenie

die Erschöpfung [der Erschöpfung; die Erschöpfungen]Substantiv

wyczerpany (przenośnie, przenośnia) skrajnie zmęczony
adjective

erschöpft [erschöpfter; am erschöpftesten]Adjektiv

wyczerpany adjective
wykorzystany do końca, całkowicie spożytkowany, pozbawiony całej swej uprzedniej zawartości

erschöpft [erschöpfter; am erschöpftesten]Adjektiv

wyczerpać verb

aufzehren [zehrte auf; hat aufgezehrt]Verb

12

História vyhľadávania