litera znamená v Nemčina
| Polsčina | Nemčina |
|---|---|
| litera (językoznawstwo, językoznawczy) nazwany znak graficzny, odpowiadający konkretnemu dźwiękowi, umożliwiający zapis słów; noun | Buchstabe | LetterSubstantiv |
| litera prawa noun dosłowne brzmienie, strona formalna tekstu prawnego, przepisu itp. | Buchstaben des GesetzesSubstantiv |
| literacki adjective mający związek z literaturą | literarisch [literarischer; am literarischsten]Adjektiv |
| literalnie phrase | wortwörtlichPhrase |
| literalny (książkowy) mający związek ze ścisłym rozumieniem, przytoczeniem lub tłumaczeniem czyichś słów adjective | wörtlich [wörtlicher; am wörtlichsten]Adjektiv |
| literatka noun pisarka | der Autor [des Autors; die Autoren]Substantiv |
| literatura (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wszystkie dzieła artystyczne zachowane w formie pisanej lub w przekazie ustnym; noun | die Literatur [der Literatur; die Literaturen]Substantiv |
| literatura faktu (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ogół piśmiennictwa o charakterze dokumentalnym; noun | die Sachliteratur [der Sachliteratur; —]Substantiv |
| literatura piękna (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) ogół utworów literackich o charakterze artystycznym; noun | Schöne LiteraturSubstantiv |
| literaturoznawczy (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) związany z literaturoznawstwem, dotyczący literaturoznawstwa adjective | literaturwissenschaftlichAdjektiv |
| literaturoznawstwo (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) dyscyplina humanistyczna zajmująca się literaturą; noun | die Literaturwissenschaft [der Literaturwissenschaft; die Literaturwissenschaften]Substantiv |
| aliteracja (językoznawstwo, językoznawczy) powtórzenie jednej lub kilku głosek na początku lub w akcentowanych pozycjach kolejnych wyrazów tworzących zdanie lub wers; noun | Alliteration | StabreimSubstantiv |
| duża litera (językoznawstwo, językoznawczy) litera pisana tak, jak na początku zdania albo nazwiska noun | der Großbuchstabe [des Großbuchstaben(s); die Großbuchstaben]Substantiv |
| język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) język standardowy, język ogólny (odmiana języka przeciwstawiana niskoprestiżowym dialektom i socjolektom) noun | Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv |
| język literacki (językoznawstwo, językoznawczy) staranniejszy rejestr języka, używany głównie w piśmie (forma języka stawiana w opozycji do standardowej mowy potocznej) noun | Literatursprache | SchriftspracheSubstantiv |
| mała litera (językoznawstwo, językoznawczy) litera pisana tak, jak w środku wyrazu; litera normalnej wielkości noun | der Kleinbuchstabe [des Buchstabens/ (selten: Buchstaben); die Buchstaben]Substantiv |
| mikrojęzyk literacki | |
| postać literacka (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) fikcyjna osoba świata przedstawionego w dowolnym dziele literackim; noun | literarische GestaltSubstantiv |
| transliteracja (językoznawstwo, językoznawczy) zapis tekstu z użyciem liter innego alfabetu niż alfabet właściwy dla danego języka; noun | die Transkription [der Transkription; die Transkriptionen]Substantiv |
