Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

zło bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
złoty reński (jednostka monetarna) gulden austro-węgierski, srebrna moneta Cesarstwa Austriackiego, a następnie Austro-Węgier, ważąca 12,34 grama (próba srebra 900;
noun

der Gulden [des Guldens; die Gulden]Substantiv

złoty spadochron (przenośnie, przenośnia) (środowiskowy) umowa zawierana z osobą na wysokim stanowisku, zapewniająca jej bardzo wysoką odprawę na wypadek odwołania z pełnionej funkcji;
noun

goldener FallschirmSubstantiv

złoty środek (związek frazeologiczny) kompromisowe rozwiązanie zadowalające skrajne stanowiska
noun

goldene MitteSubstantiv

złowieszczy adjective
zapowiadający coś złego

bedeutungsschwer [bedeutungsschwerer; am bedeutungsschwersten]Adjektiv

złowrogi adjective
będący oznaką czegoś złego

ominös | bedrohlich | verhängnisvollAdjektiv

złowrogi adjective
mający wrogie zamiary

böswillig | übelgesinntAdjektiv

złowrogość noun
nieprzyjazny stosunek do kogoś lub czegoś

Böswilligkeit | FeindseligkeitSubstantiv

złowróżbny adjective
zapowiadający, wróżący coś złego

die Ahnung [der Ahnung; die Ahnungen]Adjektiv

złościć verb
doprowadzać do złości

ärgern | wütend machenVerb

złościć verb
wpadać w złość

sich ärgernVerb

złośliwe oprogramowanie (informatyka, informatyczny) oprogramowanie, którego celem jest wyrządzanie szkód w systemie komputerowym;
noun

SchadsoftwareSubstantiv

złośliwość noun
cecha tego, kto jest złośliwy

die Bosheit [der Bosheit; die Bosheiten]Substantiv

złośliwy adjective
nacechowany wrogością, niechęcią, przejawiający niechęć, wrogość

boshaft | bösartigAdjektiv

złośliwy adjective
o chorobie, schorzeniu: mający przebieg groźny dla organizmu, zagrażający życiu

bösartig | boshaftAdjektiv

złość noun
silne uczucie rozdrażnienia, gniewu, wrogości w stosunku do kogoś;

Zorn | Ärger | WutSubstantiv

złoże (geologia, geologiczny) nagromadzenie kopaliny użytecznej w skorupie ziemskiej;
noun

Vorkommen [kam vor; ist vorgekommen]Substantiv

złożenie (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów;
noun

Zusammensetzung | KompositionSubstantiv

złożoność noun
cecha posiadania wielu elementów, możliwości, aspektów

Komplexität | VielschichtigkeitSubstantiv

złożony (książkowy) o skomplikowanej budowie, trudny do zrozumienia
adjective

kompliziert [komplizierter; am kompliziertesten]Adjektiv

złożony adjective
taki, który z czegoś się składa (ma części)

gestücktAdjektiv

złożyć podanie verb

beantragen [beantragte; hat beantragt]Verb

złożyć wniosek o przyjęcie na studia verb

immatrikulieren [immatrikulierte; hat immatrikuliert]Verb

bażant złocisty noun

der Goldfasan [des Goldfasan(e)s; die Goldfasane(n)]Substantiv

białe złoto (jubilerstwo, jubilerski) stop złota z niklem, srebrem lub platyną;
noun

das Weißgold [des Weißgold(e)s; —]Substantiv

biegacz złocisty noun

der Goldschmied [des Goldschmied(e)s; die Goldschmiede]Substantiv

Bilcze Złote (geografia, geograficzny) wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie borszczowskim, położona nad rzeką Seret;
noun

Biltsche-SoloteSubstantiv

czarne złoto noun
ropa naftowa

schwarzes GoldSubstantiv

człon noun

das Glied [des Glied(e)s; die Glieder]Substantiv

człon noun
część jakiejś całości połączona z nią przy pomocy widocznych elementów spajających

das Segment [des Segment(e)s; die Segmente]Substantiv

członek (anatomia, anatomiczny) penis;
noun

das Glied [des Glied(e)s; die Glieder]Substantiv

członek noun
część ciała człowieka lub rzadziej zwierząt;

das Glied [des Glied(e)s; die Glieder]Substantiv

członek noun
osoba przynależąca do jakiejś organizacji czy stowarzyszenia

das Mitglied [des Mitglied(e)s; die Mitglieder]Substantiv

członkostwo noun
bycie członkiem jakiejś organizacji, stowarzyszenia, klubu, partii politycznej

die Mitgliedschaft [der Mitgliedschaft; die Mitgliedschaften]Substantiv

członkowski adjective
dotyczący członkostwa

MitgliederschaftAdjektiv

członkowski adjective
dotyczący członków organizacji

das Glied [des Glied(e)s; die Glieder]Adjektiv

Człopa (geografia, geograficzny) miasto w Polsce;
noun

SchloppeSubstantiv

człowieczeństwo (przestarzałe, przestarzały) rodzaj ludzki
noun

die Menschheit [der Menschheit; —]Substantiv

człowieczeństwo noun
bycie człowiekiem

die Menschlichkeit [der Menschlichkeit; die Menschlichkeiten]Substantiv

człowiek (antropologia, antropologiczny) Homo sapiens Linnaeus, istota o najwyższym stopniu świadomości zamieszkująca Ziemię;
noun

der Mensch [des Menschen; die Menschen]Substantiv

człowiek noun
ktoś, jakaś osoba

Mann | MenschSubstantiv

123