u bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| ubytek (stomatologia, stomatologiczny) fragment zęba zaatakowany próchnicą noun | die Karies [der Karies; —]Substantiv |
| ubytek noun | der Schwund [des Schwund(e)s; —]Substantiv |
| ucha (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) typowa dla kuchni rosyjskiej zupa rybna przyrządzana z kilku gatunków ryb słodkowodnych noun | UchaSubstantiv |
| uchatka (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Otaria Péron, rodzaj drapieżnego ssaka morskiego z rodziny uchatkowatych występujący u południowych wybrzeży Ameryki Południowej; noun | der Seelöwe [des Seelöwen; die Seelöwen]Substantiv |
| ucho (anatomia, anatomiczny) narząd słuchu; noun | das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren]Substantiv |
| ucho noun małżowina uszna | das Ohr [des Ohr(e)s; die Ohren]Substantiv |
| ucho noun uchwyt kosza, garnka, filiżanki lub siatki | der Henkel [des Henkels; die Henkel]Substantiv |
| ucho igielne (krawiectwo) wąski otworek w igle służący do nawlekania nici noun | das Nadelöhr [des Nadelöhrs; die Nadelöhre]Substantiv |
| ucho środkowe (anatomia, anatomiczny) część ucha, w której znajdują się kosteczki słuchowe i trąbka Eustachiusza; noun | das Mittelohr [des Mittelohr(e)s; die Mittelohren]Substantiv |
| ucho wewnętrzne (anatomia, anatomiczny) część ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi; noun | das Innenohr [des Innenohr(e)s; die Innenohren]Substantiv |
| uchodźca noun osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Substantiv |
| uchodźczy adjective dotyczący uchodźcy i/lub uchodźstwa | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Adjektiv |
| uchodźczyni noun | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Substantiv |
| uchodzić verb być uznawanym / uważanym za kogoś lub za coś | gelten alsVerb |
| uchwała (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt woli kolegialnego organu państwowego, samorządu lub organizacji, podejmowany z reguły na posiedzeniu tego gremium, po przeprowadzeniu głosowania; noun | die Entschließung [der Entschließung; die Entschließungen]Substantiv |
| uchwała noun | der Beschluss [des Beschlusses; die Beschlüsse]Substantiv |
| uchwalać verb podejmować uchwałę; postanawiać coś w wyniku obrad zbiorowych | |
| uchwyt noun część przedmiotu służąca do chwytania go ręką | der Griff [des Griff(e)s; die Griffe]Substantiv |
| uchybienie noun niedopracowanie | das Manko [des Mankos; die Mankos]Substantiv |
| uchybienie noun niewypełnienie zobowiązania | Brechen [brach; hat gebrochen]Substantiv |
| uchybienie noun wykroczenie przeciw normom, konwenansom, zwyczajom (i tym podobne, i temu podobne) | die Indiskretion [der Indiskretion; die Indiskretionen]Substantiv |
| uchybienie noun zachowanie obrażające | die Herabsetzung [der Herabsetzung; die Herabsetzungen]Substantiv |
| uchylać (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) czynić nieważnym, nieobowiązującym verb | |
| uchylać verb częściowo odsłaniać lub otwierać | zurückziehen [zog zurück; hat/ist zurückgezogen]Verb |
| uchylać verb pochylając się, unikać czegoś | ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ)Verb |
| uchylać verb zmieniać nieznacznie położenie czegoś | ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ)Verb |
| uchylenie (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uczynienie nieważnym, niemającym już mocy prawnej noun | der Abfluss [des Abflusses; die Abflüsse]Substantiv |
| uchylić rąbka tajemnicy (związek frazeologiczny) częściowo ujawnić prawdę o czymś skrywanym verb | alles verratenVerb |
| uchylny adjective taki, który da się uchylać | kippen [kippte; hat/ist gekippt]Adjektiv |
| uciążliwy adjective taki, którego wykonanie sprawia kłopot, trudności, wymaga dużego wysiłku | beschwerlich | mühsam | haarigAdjektiv |
| ucichnąć verb | verstummen [verstummte; ist verstummt]Verb |
| uciec noun | das ausbrechenSubstantiv |
| uciec verb aspekt dokonany od: uciekać | entfliehen [entfloh; ist entflohen]Verb |
| uciecha (potocznie, potoczny) coś, z czego ktoś się cieszy noun | Annehmlichkeit | GenussSubstantiv |
| uciecha (potocznie, potoczny) uczucie zadowolenia wywołane czymś radosnym, śmiesznym noun | Freude | Belustigung | Spaß | VergnügenSubstantiv |
| ucieczka noun szybkie uciekanie skądś lub przed czymś | die Flucht [der Flucht; die Fluchten]Substantiv |
| uciekać (przenośnie, przenośnia) unikać czegoś, nie chcieć konfrontacji z czymś verb | |
| uciekać verb o substancjach: wylewać się, wydostawać się, przeciekać | auslaufenVerb |
| uciekać verb pośpiesznie opuszczać jakieś miejsce (najczęściej ze względu na niebezpieczeństwo, zagrożenie) | |
| uciekinier noun ktoś, kto uciekł lub ucieka | der Flüchtling [des Flüchtlings; die Flüchtlinge]Substantiv |
