gad bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| gad (herpetologia, herpetologiczny) zwierzę z gromady Reptilia, kręgowiec zmiennocieplny oddychający wyłącznie płucami; noun | Kriechtier | ReptilSubstantiv |
| Gad (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Biblii jeden z synów Jakuba; noun | GadSubstantiv |
| gadanie (potocznie, potoczny) mówienie, prowadzenie rozmowy, zwłaszcza na błahe tematy noun | GelabereSubstantiv |
| gadanina (potocznie, potoczny) mówienie o czymś nieważnym, błahym noun | Geschwätz | Gefasel | GewäschSubstantiv |
| gadatliwy adjective taki, który dużo i chętnie mówi | |
| gadać (potocznie, potoczny) mówić, (lekceważąco, lekceważący) rozmawiać verb | das Geplapper [des Geplappers; —]Verb |
| gadać phrase | palavern [palaverte; hat palavert]Phrase |
| gadać jak najęty (potocznie, potoczny) mówić, gadać bez ustanku, bez zająknienia | |
| gadolin (chemia, chemiczny) srebrzystobiały metal; pierwiastek chemiczny o symbolu Gd i liczbie atomowej 64; noun | das Gadolinium [des Gadoliniums; —]Substantiv |
| gadolinit | |
| gadożer (ornitologia, ornitologiczny) Circaetus gallicus, duży, leśny ptak drapieżny żywiący się płazami i gadami; noun | SchlangenadlerSubstantiv |
| gadulstwo (potocznie, potoczny) mówienie zbyt dużo, zbędne gadanie noun | -Substantiv |
| gaduła noun osoba nadmiernie rozmowna; osoba, która dużo mówi | die PlappertascheSubstantiv |
| gadzinówka (historia, historyczny, historycznie) (gwara, gwarowe) konspiracyjno-partyzancka: polskojęzyczna gazeta wydawana przez Niemców w czasie okupacji noun | das Hetzblatt [des Hetzblatt(e)s; die Hetzblätter]Substantiv |
| gadżet (książkowy) przedmiot, urządzenie będące nowością techniki, zazwyczaj małe, często niepotrzebne, służący z reguły zaimponowaniu innym, rozbawieniu lub reklamie; noun | der Apparat [des Apparat(e)s; die Apparate]Substantiv |
| Agadir (geografia, geograficzny) miasto w południowym Maroku, port nad Oceanem Atlantyckim; noun | AgadirSubstantiv |
| Alpy Berchtesgadeńskie (geografia, geograficzny) pasmo górskie, część Alp Salzburskich, w Północnych Alpach Wapiennych; noun | Berchtesgadener AlpenSubstantiv |
| brygada (wojskowość, wojskowy) samodzielna jednostka organizacyjna marynarki wojennej, składająca się z przynajmniej dwóch dywizjonów noun | die Brigade [der Brigade; die Brigaden]Substantiv |
| brygada (wojskowość, wojskowy) związek taktyczny złożony z kilku pułków lub batalionów, będący częścią dywizji noun | die Brigade [der Brigade; die Brigaden]Substantiv |
| brygadier noun dawny stopień wojskowy; (także, też) oficer mający ten stopień | der Brigadier [des Brigadiers; die Brigadiers]Substantiv |
| dogadzać verb | arrangieren [arrangierte; hat arrangiert]Verb |
| dławigad afrykański (ornitologia, ornitologiczny) Mycteria ibis Linnaeus, duży ptak z rodziny bocianowatych; noun | der Nimmersatt [des Nimmersatt(e)s; die Nimmersatte]Substantiv |
| dławigad amerykański (ornitologia, ornitologiczny) Mycteria americana Linnaeus, gatunek ptaka z rodziny bocianowatych; noun | der Waldstorch [des Waldstorch(e)s; die Waldstörche]Substantiv |
| dławigad indyjski (ornitologia, ornitologiczny) Mycteria leucocephala Pennant, duży ptak z rodziny bocianowatych; noun | BuntstorchSubstantiv |
| dławigad malajski (ornitologia, ornitologiczny) Mycteria cinerea Raffles, duży ptak z rodziny bocianowatych; noun | MilchstorchSubstantiv |
| dławigady (systematyka) (ornitologia, ornitologiczny) Mycteria, rodzaj ptaków z rodziny bocianowatych; noun | NimmersatteSubstantiv |
| megaduks (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) wysoki stopień wojskowy, jeden z najwyższych urzędów w Cesarstwie Bizantyjskim w późnym jego okresie; noun | Megas DouxSubstantiv |
| Mogadiszu (geografia, geograficzny) stolica Somalii; noun | das MogadischuSubstantiv |
| nagadać verb obmówić kogoś przed kimś innym; powiedzieć komuś coś niewłaściwego o kimś innym | das Gericht [des Gericht(e)s; die Gerichte]Verb |
| nieodgadniony adjective niemożliwy do odgadnięcia, zagadkowy, niepojęty, niezgłębiony | rätselhaft [rätselhafter; am rätselhaftesten]Adjektiv |
| obgadywać (potocznie, potoczny) mówić niepochlebne rzeczy o kimś verb | das Gericht [des Gericht(e)s; die Gerichte]Verb |
| obgadywać verb | hecheln [hechelte; hat gehechelt]Verb |
| odgadnąć verb aspekt dokonany od: odgadywać | erraten [erriet; hat erraten]Verb |
| odgadywać verb starać się przeniknąć, poznać; myśleć, że samemu rozpoznano sytuację; próbować przewidzieć | erraten [erriet; hat erraten]Verb |
| odgadywać verb znajdować rozwiązanie poprzez rozumowanie | lösen [löste; hat gelöst]Verb |
| pogadywać verb | schnacken [schnackte; hat geschnackt]Verb |
| rozgadany phrase | geschwätzig [geschwätziger; am geschwätzigsten]Phrase |
| uzgadniać verb | ausmachen [machte aus; hat ausgemacht]Verb |
| uzgadniać verb doprowadzać do zgodności | einfügen [fügte ein; hat eingefügt]Verb |
| uzgadniać verb doprowadzać do zgody | akzeptieren [akzeptierte; hat akzeptiert]Verb |
