Polnisch | Deutsch |
---|---|
czek (bankowość, bankowy) dokument będący dla banku zleceniem wypłacenia okazicielowi oznaczonej na nim kwoty z rachunku wystawcy; noun | der Scheck [des Schecks; die Schecks]Substantiv |
czekan (sport, sportowy) rodzaj laski zakończonej głowicą i kolcem, używanej w alpinizmie do rąbania stopni w śniegu i lodzie; noun | der Eispickel [des Eispickels; die Eispickel]Substantiv |
czekanie (rzeczownik odczasownikowy) od czekać noun | die Wartezeit [der Wartezeit; die Wartezeiten]Substantiv |
czekać verb o rzeczach, które są gotowe do użycia | warten [wartete; hat gewartet] (auf mit Akkusativ)Verb |
czekać verb przerywać wykonywanie jakiejś czynności | |
czekać verb w grze w karty: nie podbijać stawki, ale nie zrezygnować z gry | warten [wartete; hat gewartet] (auf mit Akkusativ)Verb |
czekać verb zatrzymywać się, pozostawać w jakimś miejscu, aż coś się wydarzy | |
czekać aż czas przeminie | |
czekista (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) funkcjonariusz radzieckiej CzK noun | TschekistSubstantiv |
czekolada (spożywczy) (cukiernictwo) półprodukt cukierniczy sporządzany z kakao, cukru i tłuszczu; noun | die Schokolade [der Schokolade; die Schokoladen]Substantiv |
czekoladka (spożywczy) wyrób cukierniczy z nadziewanej czekolady i dodatków, w małych porcjach, często w wyrafinowanej formie noun | das der Bonbon [des Bonbons; die Bonbons]Substantiv |
czekoladowy (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (spożywczy) dotyczący czekolady, zawierający czekoladę, zrobiony z czekolady, przyrządzony z czekoladą adjective | schokoladenAdjektiv |
czekoladowy adjective mający kolor brązowy, taki jak kolor czekolady | schokoladenAdjektiv |
baczek noun | der Backenbart [des Backenbart(e)s; die Backenbärte]Substantiv |
baton czekoladowy noun | der Schokoriegel [des Schokoriegels; die Schokoriegel]Substantiv |
bielaczek (ornitologia, ornitologiczny) Mergus albellus, tracz bielaczek, gatunek z rodziny kaczkowatych; noun | ZwergsägerSubstantiv |
boczek (spożywczy) mięso z boku świni poprzerastane słoniną; noun | BauchspeckSubstantiv |
boczek noun boczna wydzielona część tabeli wyjaśniająca poziome rubryki (wiersze) | LegendenspalteSubstantiv |
breloczek | |
brzęczek trzmieli | |
buczek (technologia, technika, techniczny) sygnalizator wytwarzający buczący dźwięk noun | die Hupe [der Hupe; die Hupen]Substantiv |
byczek (ironicznie) młody, silny mężczyzna noun | FrauenschwarmSubstantiv |
byczek (potocznie, potoczny) młody byk noun | das BullenkalbSubstantiv |
byczek (zdrobniale) od: byk noun | das BullenkalbSubstantiv |
bączek (ornitologia, ornitologiczny) Ixobrychus, ptak brodzący z rodziny czaplowatych; noun | ZwergdommelSubstantiv |
bączek noun zabawka wirująca wokół własnej osi | der Kreisel [des Kreisels; die Kreisel]Substantiv |
chłopaczek noun | der Knabe [des Knaben; die Knaben]Substantiv |
ciemnoczekoladowy adjective mający kolor czekoladowy o ciemnym odcieniu, taki jak kolor ciemnej, gorzkiej czekolady | die Bitterschokolade [der Bitterschokolade; die Bitterschokoladen]Adjektiv |
czajniczek noun mały czajnik, np. do zaparzania herbaty | die Teekanne [der Teekanne; die Teekannen]Substantiv |
czworaczek noun jedno dziecko z czworga urodzonych podczas tego samego porodu | der Vierling [des Vierlings; die Vierlinge]Substantiv |
dziczek phrase | der Frischling [des Frischlings; die Frischlinge]Phrase |
dzieciaczek noun | das Kindchen [des Kindchens; die Kindchen, die Kinderchen]Substantiv |
haczek | |
Hłuboczek Wielki (geografia, geograficzny) (administracja) wieś, a niegdyś osiedle typu miejskiego na Ukrainie, położona w rejonie tarnopolskim obwodu tarnopolskiego, nad rzeką Seretem; noun | Welykyj HlybotschokSubstantiv |
języczek noun Arrhenia, rodzaj grzybów z rodziny gąskowatych | AdermooslingeSubstantiv |
karczek (krawiectwo) górna część bluzki, sukienki itp., do której doszyta jest pozostała część noun | das Kreuz [des Kreuzes; die Kreuze]Substantiv |
karczek (potocznie, potoczny) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięso z karku zwierzęcego noun | erhängen [erhängte; hat erhängt]Substantiv |
koszyczek (botanika, botaniczny) typ kwiatostanu groniastego, w którym kwiaty są gęsto osadzone na dnie kwiatowym; noun | Blütenkorb | BlütenkörbchenSubstantiv |
koszyczek (fryzyjski) fryzura z zaplecionym naokoło głowy koszyczkiem noun | Gretchenfrisur | KranzfrusurSubstantiv |
koszyczek (fryzyjski) warkocz pleciony naokoło głowy noun | der Haarkranz [des Haarkranzes; die Haarkränze]Substantiv |