buc bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| buc noun ktoś zarozumiały, pyszałkowaty, tępy, głupi | der Tollpatsch [des Tollpatsch(e)s; die Tollpatsche]Substantiv |
| Bucefał (historia, historyczny, historycznie) koń Aleksandra Wielkiego; noun | BukephalosSubstantiv |
| buchaj noun | der Bulle [des Bullen; die Bullen]Substantiv |
| Buchara (geografia, geograficzny) (administracja) miasto w Uzbekistanie nad rzeką Zarafszan, stolica wilajetu bucharskiego; noun | BucharaSubstantiv |
| buchać | |
| buchnąć verb | erleichtern [erleichterte; hat erleichtert]Verb |
| buchta (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (Kraków) (Górny Śląsk) najczęściej nadziewana, słodka bułka drożdżowa, pieczona lub gotowana na parze; noun | die Buchtel (meist im Plural) [der Buchtel; die Buchteln]Substantiv |
| buchta (przestarzałe, przestarzały) mała zatoka noun | die Bucht [der Bucht; die Buchten]Substantiv |
| buchta (łowiectwo, łowiecki) miejsce rozgrzebane przez dziki poszukujące pożywienia; noun | SaubruchSubstantiv |
| buchta (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) zwinięta lina; noun | die Bucht [der Bucht; die Buchten]Substantiv |
| Buczacz (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, nad rzeką Strypą, siedziba rejonu buczackiego; noun | ButschatschSubstantiv |
| buczek (technologia, technika, techniczny) sygnalizator wytwarzający buczący dźwięk noun | die Hupe [der Hupe; die Hupen]Substantiv |
| buczyna noun drewno bukowe | das Buchenholz [des Buchenholzes; die Buchenhölzer]Substantiv |
| buczyna noun las bukowy | der Buchenwald [des Buchenwald(e)s; die Buchenwälder]Substantiv |
| atrybucja noun przypisywanie (czegoś komuś lub czemuś) | die Zuschreibung [der Zuschreibung; die Zuschreibungen]Substantiv |
| dystrybucja noun rozprowadzanie, rozdzielanie | der Absatz [des Absatzes; die Absätze]Substantiv |
| dżibucki | |
| kibuc noun izraelskie spółdzielcze gospodarstwo rolne lub produkcyjne wraz z osadą mieszkańców, w którym ziemia i środki produkcji są własnością wspólną; | der Kibbuz [des Kibbuz; die Kibbuzim/Kibbuze]Substantiv |
| kombucza (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) napój ze słodzonej herbaty poddanej fermentacji przez tzw. „grzybek” herbaciany; noun | KombuchaSubstantiv |
| kontrybucja noun danina, podatek nakładany na pokonane w wojnie państwo albo okupowane terytorium | der Beitrag [des Beitrag(e)s; die Beiträge]Substantiv |
| materiał wybuchowy noun związek chemiczny lub ich mieszanina, zdolna do wybuchu pod wpływem uderzenia lub iskry; | der Sprengstoff [des Sprengstoff(e)s; die Sprengstoffe]Substantiv |
| Nabuchodonozor (historia, historyczny, historycznie) (starożytność) imiona czterech władców Babilonii noun | NebukadnezarSubstantiv |
| Nabuchodonozor (starożytność) (biblijny) biblijny odpowiednik akadyjskiego imienia Nabu-kudurrī-uṣur; noun | NebukadnezarSubstantiv |
| niewybuch phrase | der Blindgänger [des Blindgängers; die Blindgänger]Phrase |
| niewybuchły adjective taki, który nie wybuchł, nie eksplodował choć powinien | nichtexplodiertAdjektiv |
| obuch (technologia, technika, techniczny) tępo zakończona część robocza narzędzia noun | etwas (an etwas) anlehnenSubstantiv |
| przekaźnik Buchholtza (technologia, technika, techniczny) przekaźnik gazowo-przepływowy noun | Buchholtzrelais | BuchholtzschutzrelaisSubstantiv |
| Wielki Wybuch (astronomia, astronomiczny) model powstania Wszechświata; noun | der Urknall [des Urknalls; —]Substantiv |
| wybuch noun huk towarzyszący detonacji | die Explosion [der Explosion; die Explosionen]Substantiv |
| wybuch noun rozerwanie się czegoś pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej lub jądrowej | die Explosion [der Explosion; die Explosionen]Substantiv |
| wybuch wulkanu noun | der Vulkanausbruch [des Vulkanausbruch(e)s; die Vulkanausbrüche]Substantiv |
| wybuchać (chemia, chemiczny) ulegać rozerwaniu pod wpływem gwałtownej reakcji chemicznej verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać (fizyka, fizyczny) ulegać rozczepieniu pod wpływem gwałtownej reakcji jądrowej verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać (wojskowość, wojskowy) ulegać detonacji verb | explodieren [explodierte; ist explodiert]Verb |
| wybuchać verb | hervorbrechen [brach hervor; ist hervorgebrochen]Verb |
| wybuchowość noun | der Jähzorn [des Jähzorn(e)s; —]Substantiv |
| wybuchowy adjective | explosibelAdjektiv |
| wybuchowy adjective o człowieku, charakterze: taki, którego zachowanie / reakcje są gwałtowne, impulsywne, żywiołowe, szybkie | explosiv [explosiver; am explosivsten]Adjektiv |
| wybuchowy adjective taki, który może wybuchnąć wskutek określonej reakcji chemicznej | explosiv [explosiver; am explosivsten]Adjektiv |
