Polnisch-Deutsch Wörterbuch »

biegun bedeutet auf Deutsch

PolnischDeutsch
biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun elektryczny
noun

der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv

biegun (fizyka, fizyczny) (zobacz) biegun magnetyczny
noun

der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv

biegun noun
element takich przedmiotów jak koń na biegunach, lub fotel bujany, wygięty pręt na którym buja się dany przedmiot

Pol KufeSubstantiv

biegun noun
jeden z dwóch punktów na powierzchni obracającego się ciała niebieskiego, przez które przechodzi jego oś obrotu

der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv

biegun noun
miejsce z jakiegoś względu najdalsze lub posiadające najbardziej ekstremalne cechy;

der Pol [des Pols; die Pole]Substantiv

biegun magnetyczny (fizyka, fizyczny) miejsce w materiale magnetycznym, w którym natężenie pola magnetycznego jest największe;
noun

MagnetpolSubstantiv

biegun magnetyczny (geografia, geograficzny) miejsce, w którym linie ziemskiego pola magnetycznego tworzą z powierzchnią Ziemi kąt prosty;
noun

MagnetpolSubstantiv

biegunka (medycyna, medyczny) częste wypróżnianie stolcem o rzadkiej konsystencji;
noun

Durchfall | DiarrhöSubstantiv

biegunowość noun

die Polarität [der Polarität; die Polaritäten]Substantiv

choroba afektywna dwubiegunowa (medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne;
noun

bipolare StörungSubstantiv

dwubiegunowy adjective
taki, który ma dwa bieguny

zweipoligAdjektiv

fotel na biegunach noun

der Schaukelstuhl [des Schaukelstuhl(e)s; die Schaukelstühle]Substantiv

koło podbiegunowe (geografia, geograficzny) równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33 na pólkuli północnej i południowej;
noun

PolarkreiseSubstantiv

koń na biegunach noun

das Schaukelpferd [des Schaukelpferd(e)s; die Schaukelpferde]Substantiv

okołobiegunowy (geografia, geograficzny) właściwy okolicom bieguna
adjective

zirkumpolarAdjektiv