Polnisch | Deutsch |
---|---|
beletrystyka noun | die Belletristik [der Belletristik; —]Substantiv |
Belfast (geografia, geograficzny) stolica Irlandii Północnej, noun | das Belfast [des Belfastu; —]Substantiv |
Belfort (geografia, geograficzny) (administracja) miasto we wschodniej Francji, w regionie Burgundia-Franche-Comté; noun | BelfortSubstantiv |
belg noun | der Belgier [des Belgiers; die Belgier]Substantiv |
Belg noun obywatel Belgii | der Belgier [des Belgiers; die Belgier]Substantiv |
Belgia (geografia, geograficzny) państwo w Europie Zachodniej ze stolicą w Brukseli; noun | Belgien [Belgien(s); —] (Königreich Belgien) (Staat in Westeuropa)Substantiv |
Belgijka noun obywatelka Belgii | die Belgierin [der Belgierin; die Belgierinnen]Substantiv |
belgijski adjective odnoszący się do Belgii lub Belgów | belgisch [belgischer; am belgischsten]Adjektiv |
Belgrad noun stolica Serbii; | Belgrad [Belgrad(s); —] (Hauptstadt von Serbien)Substantiv |
belgradczyk noun mieszkaniec Belgradu | BelgraderSubstantiv |
belgradka noun mieszkanka Belgradu | BelgraderinSubstantiv |
belgradzki adjective związany z Belgradem (stolicą Serbii) | BelgraderAdjektiv |
Belial (biblijny) jeden z upadłych aniołów w judaizmie i chrześcijaństwie; noun | BelialSubstantiv |
Belize (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej ze stolicą w Belmopanie; noun | BelizeSubstantiv |
Belizeńczyk noun obywatel Belize | BelizerSubstantiv |
Belizenka noun obywatelka Belize | BelizerinSubstantiv |
belizeński adjective związany z Belize, dotyczący Belize lub jego mieszkańców | belizischAdjektiv |
belka (technologia, technika, techniczny) w wagach element łączący szalki i osadzony lub zawieszony punktowo noun | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
belka (technologia, technika, techniczny) zwykle poziomy element konstrukcyjny przenoszący obciążenie noun | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
belka noun długi, obrobiony pień drzewa | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
bełkot (potocznie, potoczny) wypowiedź nie mająca sensu, z której nic konkretnego nie wynika; mowa trawa, pustosłowie noun | das Geschwafel [des Geschwafels; —]Substantiv |
bełkot noun niewyraźna mowa, bełkotanie | Stottern [stotterte; hat gestottert]Substantiv |
bełkotać verb wypowiadać słowa w sposób bardzo niewyraźny, trudny do zrozumienia | lallen [lallte; hat gelallt]Verb |
belkowanie (architektura, architektoniczny) (historia, historyczny, historycznie) najwyższy, poziomy, trójdzielny człon starożytnych budowli spoczywający na kolumnach lub ścianach; noun | das Gebälk [des Gebälk(e)s; die Gebälke]Substantiv |
belladona | |
belladonna (botanika, botaniczny) Atropa belladonna L., pokrzyk wilcza jagoda noun | TollkirscheSubstantiv |
belle époque | |
Belmopan (geografia, geograficzny) stolica Belize; noun | BelmopanSubstantiv |
belona (ichtiologia, ichtiologiczny) Belone belone, gatunek ryby morskiej o długim ciele; noun | HornhechtSubstantiv |
bełt (geografia, geograficzny) wąski przesmyk, cieśnina noun | BeltSubstantiv |
Beludżystan (geografia, geograficzny) (administracja) prowincja w południowo-zachodnim Pakistanie; noun | BelutschistanSubstantiv |
Beludżystan (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w południowo-zachodniej Azji; noun | BelutschistanSubstantiv |
belweder (architektura, architektoniczny) widokowy budynek ogrodowy położony na wzniesieniu; noun | AussichtturmSubstantiv |
Bełz (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie sokalskim, nad Sołokiją i Rzeczycą, do 1951 roku znajdowało się w granicach Polski; noun | BelsSubstantiv |
Belzebub (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: demon, władca piekieł i złych duchów; noun | der Beelzebub [des (des) Beelzebubs; —]Substantiv |
bemar noun podgrzewany szeroki pojemnik na żywność służący do utrzymywania temperatury potraw; | Bain-MarieSubstantiv |
bemol (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny obniżający nutę o półton; noun | Be | bSubstantiv |
Benedykt noun imię męskie; | Benedikt [Benedikt, Benedikts; Benedikts]Substantiv |
benedyktyn (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek zakonu założonego przez świętego Benedykta z Nursji noun | der Benediktiner [des Benediktiners; die Benediktiner]Substantiv |
benedyktynka noun | der Benediktiner [des Benediktiners; die Benediktiner]Substantiv |