abs bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| ABS (motoryzacja) układ przeciwpoślizgowy; | |
| Absalom (biblijny) postać biblijna, syn króla Dawida; noun | AbschalomSubstantiv |
| absces (medycyna, medyczny) ropień noun | der das Abszess [des Abszesses; die Abszesse]Substantiv |
| abscysa phrase | die x-Achse [der x-Achse; die x-Achsen]Phrase |
| absencja noun nieobecność w danym miejscu, zwłaszcza w pracy | die Absenz [der Absenz; die Absenzen]Substantiv |
| absencja chorobowa noun | die Absenz [der Absenz; die Absenzen]Substantiv |
| absencyjny adjective związany z absencją, nieobecnością, dotyczący absencji, nieobecności | Absenz | Abwesenheit | FehlenAdjektiv |
| absenteizm noun uchylanie się od wypełniania obowiązków społecznych | der Absentismus [des Absentismus; die Absentismen]Substantiv |
| absentować | |
| absmak | |
| absolucja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) rozgrzeszenie, zdjęcie klątwy kościelnej, odpuszczenie grzechów; noun | die Absolution [der Absolution; die Absolutionen]Substantiv |
| absolut noun to, co istniało samo przez się, absolutny duch, Bóg; | AbsolutSubstantiv |
| absolutna większość | |
| absolutna większość głosów | |
| absolutnie (filozofia, filozoficzny) obiektywnie, niezależnie od czegoś, bezwzględnie adverb | absolutAdverb |
| absolutnie (historia, historyczny, historycznie) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) mając nieograniczoną władzę, posiadając władzę absolutną adverb | absolutAdverb |
| absolutnie adverb całkowicie, niezależnie od niczego, niedopuszczając wyjątków | absolut | völligAdverb |
| absolutnie adverb niekwestionowanie, niebudząc zastrzeżeń | absolutAdverb |
| absolutność noun | die Absolutheit [der Absolutheit; die Absolutheiten]Substantiv |
| absolutny adjective całkowity, zupełny, bezwzględny | absolutAdjektiv |
| absolutorium (oficjalnie) zatwierdzenie sprawozdania z działalności, zwykle finansowej; noun | die Entlastung [der Entlastung; die Entlastungen]Substantiv |
| absolutysta noun | der Absolutist [des Absolutisten; die Absolutisten]Substantiv |
| absolutystyczny (filozofia, filozoficzny) nacechowany absolutyzmem (doktryną filozoficzną) adjective | absolutistischAdjektiv |
| absolutystyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oparty na zasadach absolutyzmu (ustroju państwowego) adjective | absolut | absolutistischAdjektiv |
| absolutyzacja noun traktowanie czegoś jako rzeczy absolutnej, niezmiennej, stałej, bezwzględnej | VerabsolutierungSubstantiv |
| absolutyzm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchia nieograniczona; noun | der Absolutismus [des Absolutismus]Substantiv |
| absolutyzm oświecony (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ostatnia faza absolutyzmu; noun | aufgeklärter AbsolutismusSubstantiv |
| absolutyzować phrase | verabsolutieren [verabsolutierte; hat verabsolutiert]Phrase |
| absolwencki adjective związany z absolwentami, dotyczący absolwentów; przeznaczony dla absolwentów | der Absolvent [des Absolventen; die Absolventen]Adjektiv |
| absolwent noun osoba, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs; | Absolvent | SchulabgängerSubstantiv |
| absolwentka noun dziewczyna lub kobieta, która ukończyła szkołę, uczelnię, kurs | der Absolvent [des Absolventen; die Absolventen]Substantiv |
| absolwować (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) udzielać absolucji, rozgrzeszenia verb | absolvieren [absolvierte; hat absolviert]Verb |
| absorbancja (fizyka, fizyczny) wielkość fizyczna, współczynnik pochłaniania światła noun | AbsorbierfähigkeitSubstantiv |
| absorbancja noun | die Extinktion [der Extinktion; die Extinktionen]Substantiv |
| absorbat (chemia, chemiczny) składnik gazowy pochłaniany przez absorbent podczas absorpcji noun | AbsorptivSubstantiv |
| absorbent (chemia, chemiczny) substancja, która pochłania wgłębnie (absorbuje) inną (absorbat) noun | das Absorbens [des Absorbens; die Absorbenzien/Absorbentia]Substantiv |
| absorber (chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) urządzenie służące do pochłaniania niektórych składników mieszaniny gazowej przez ciecz. noun | der Absorber [des Absorbers; die Absorber]Substantiv |
| absorbować (chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) pochłaniać substancję, energię; wiązać chemicznie verb | absorbieren [absorbierte; hat absorbiert]Verb |
| absorpcja (fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) proces wnikania cząstek do wnętrza innej substancji tworzącej dowolną fazę ciągłą; noun | Absorption | Aufsaugen | AufzehrungSubstantiv |
| absorpcja (optyka, optyczny) proces pochłaniania energii fali przez ciało; noun | Absorption | LichtabsorptionSubstantiv |
