Nemčina-Polsčina slovník »

urteil znamená v Polsčina

NemčinaPolsčina
das Urteil [des Urteils; die Urteile] Substantiv

werdyktnoun
decyzja podjęta przez sędziów, jurorów, ławę przysięgłych, komisję itp.

Urteil | Gerichtsurteil Substantiv

wyrok(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) orzeczenie sądu rozstrzygające merytorycznie sprawę będącą przedmiotem postępowania sądowego;
noun

urteilen [urteilte; hat geurteilt] (über mit Akkusativ) Verb

sędziować(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) pełnić funkcję sędziego w sądzie
verb

beurteilen [beurteilte; hat beurteilt] Verb

osądzićverb

sądzićverb
oceniać, jak należy zakwalifikować określony stan rzeczy z punktu widzenia prawa

die Beurteilung [der Beurteilung; die Beurteilungen] Substantiv

ewaluacjanoun
badanie wartości albo cech programu, planu lub obiektu w celu jego usprawnienia i rozwoju;

opiniowanienoun

szacowanie(rzeczownik odczasownikowy) od szacować
noun

das Ross wird nicht nach dem Sattel beurteilt

nie szata zdobi człowiekanie należy oceniać ludzi po stroju czy wyglądzie, a po charakterze

entscheiden | vorgreifen | vorschnell beurteilen Verb

przesądzaćverb
osądzać z góry

glauben | beurteilen | denken | finden | halten | meinen Verb

sądzićverb
mieć o czymś jakieś zdanie

das Gottesurteil [des Gottesurteils; die Gottesurteile] Substantiv

ordalia(historia, historyczny, historycznie) Sąd Boży;
noun

Meinung | Urteil Substantiv

sądnoun
opinia w jakiejś sprawie lub o osobie

salomonisch Urteil Substantiv

salomonowy wyroknoun
decyzja mądra, sprawiedliwa, często zaskakująca rozwiązaniem, kończąca spór w sposób uwzględniający interesy wszystkich stron

verurteilen [verurteilte; hat verurteilt] Verb

potępiaćverb
nie pochwalać, ganić kogoś, uznawać kogoś winnym

skazywaćverb
wydawać wyrok skazujący

Vorurteil | Voreingenommenheit Substantiv

uprzedzenienoun
nieuzasadniona niechęć do kogoś lub czegoś, negatywne odczucia w stosunku do kogoś, czegoś

↑

História vyhľadávania

    Online slovník

    Viac kuriozít