mond znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Mond [des Mond(e)s; die Monde] Substantiv | księżyc(astronomia, astronomiczny) ciało niebieskie obiegające planetę, planetę karłowatą, planetoidę itp.; Księżyc(astronomia, astronomiczny) jedyny naturalny satelita Ziemi, drugi po Słońcu najjaśniejszy obiekt na niebie; |
| Mond | Satellit Substantiv | księżycnoun |
| die Mondfinsternis [der Mondfinsternis; die Mondfinsternisse] Substantiv | |
| Mondfisch | |
| das Mondlicht [des Mondlicht(e)s; —] Substantiv | światło księżycanoun |
| mondlos Adjektiv | bezksiężycowyadjective |
| der Mondschein [des Mondschein(e)s; —] Substantiv | blask księżycanoun |
| die Mondsichel [der Mondsichel; die Mondsicheln] Substantiv | półksiężycnoun |
| Monduntergang Substantiv | zachód księżyca(astronomia, astronomiczny) zjawisko chowania się księżyca za horyzont |
| Mondviole Substantiv | miesiącznica(botanika, botaniczny) (systematyka) Lunaria L., rodzaj roślin należący do rodziny kapustowatych; |
| mondän [mondäner; am mondänsten] Adjektiv | sofistykowanyadjective subtelnyadjective |
| April | Ostermond Substantiv | kwiecieńnoun |
| Aufgang | Sonnenaufgang | Mondaufgang Substantiv | wschód(astronomia, astronomiczny) chwila pojawienia się ciała niebieskiego (w domyśle: Słońca) nad horyzontem |
| Dezember | Julmond Substantiv | grudzieńnoun |
| Exomond Substantiv | egzoksiężyc(astronomia, astronomiczny) księżyc obiegający egzoplanetę itp.; |
| Fruchtbarer Halbmond Substantiv | Żyzny Półksiężyc(historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) określenie pasa żyznych ziem przypominającego kształtem półksiężyc i ciągnącego się od Egiptu poprzez Palestynę, Syrię, po tereny dawnej Mezopotamii; |
| Halbmond | Mondsichel Substantiv | półksiężyc(przenośnie, przenośnia) symbol w kształcie półksiężyca (1.1); |
| Mai | Wonnemond Substantiv | majnoun |
| der Neumond [des Neumond(e)s; —] Substantiv | nów(astronomia, astronomiczny) faza Księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez Słońce w taki sposób, że z Ziemi widać wyłącznie jego zacienioną część; nów Księżycanoun |
| Sonnenuntergang | Untergang | Monduntergang Substantiv | zachódnoun |
| Supervollmond Substantiv | superksiężyc(potocznie, potoczny) (astronomia, astronomiczny) księżyc w pełni, obserwowany w syzygijnym perygeum; |
| der Vollmond [des Vollmond(e)s; die Vollmonde] Substantiv | pełnia(astronomia, astronomiczny) faza księżyca, w której księżyc jest oświetlony przez słońce w taki sposób, że z ziemi widać wyłącznie jego jasną część |
