form znamená v Polsčina
| Nemčina | Polsčina |
|---|---|
| der Bonze [des Bonzen; die Bonzen] (Nicht mehr gültige Schreibweisen: Bontze; Nebenformen: (veraltet:) Bonse, Bonzi, Bonzier) Substantiv | hierarchanoun ważniak(potocznie, potoczny) osoba zarozumiała |
| der Nonkonformismus [des Nonkonformismus; —] Substantiv | nonkonformizm(socjologia, socjologiczny) (psychologia, psychologiczny) postawa sprzeciwu wobec zasad, norm i opinii obowiązujących w danym środowisku; |
| der Nonkonformist [des Nonkonformisten; die Nonkonformisten] Substantiv | nonkonformistanoun |
| nonkonformistisch Adjektiv | nonkonformistycznyadjective |
| Passiv | Leideform Substantiv | strona bierna(gramatyka) forma zdania, w której podmiot jest obiektem czynności, określonej przez orzeczenie; |
| die Performance [der Performance; die Performances] Substantiv | performansnoun |
| die Performanz [der Performanz; die Performanzen] Substantiv | performancja(językoznawstwo, językoznawczy) rzeczywiste posługiwanie się językiem, w odróżnieniu od znajomości języka; |
| quaderförmig | |
| das Querformat [des Querformat(e)s; die Querformate] Adjektiv | krajobrazowyadjective |
| die Reform [der Reform; die Reformen] Substantiv | reformanoun |
| Reform- | reformerisch Adjektiv | reformatorski(podniośle) dotyczący reformowania albo reformatora |
| die Reformation [der Reformation; die Reformationen] Substantiv | reformacja(historia, historyczny, historycznie) (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) ruch religijno-polityczno-społeczny w XVI wieku zapoczątkowany w Niemczech przez Marcina Lutra, dążący do wprowadzenia reform w Kościele katolickim; |
| der Reformer [des Reformers; die Reformer] Substantiv | reformatornoun |
| Reformerin Substantiv | reformatorkanoun |
| reformieren [reformierte; hat reformiert] Verb | reformowaćverb zreformowaćverb |
| rund | kreisförmig Adjektiv | okrągłyadjective |
| Schild | Plattform | alter Schild Substantiv | tarcza(geologia, geologiczny) rozległy, zazwyczaj lekko wypukły i mający tendencje do podnoszenia się, obszar skał krystalicznych |
| Schildkrötenformation Substantiv | żółw(wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) szyk bojowy legionów rzymskich, polegający na utworzeniu przez legionistów zwartej formacji przypominającej osłoniętego skorupą żółwia (1.1); |
| sichelförmig Adjektiv | sierpowatyadjective |
| sinusförmig Adjektiv | sinusoidalnyadjective |
| Sonatenform Substantiv | forma sonatowa(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) trzyczęściowa forma muzyczna składająca się z ekspozycji, przetworzenia i repryzy, występująca jako pierwsza część sonaty, koncertu czy symfonii; |
| spiralförmig Adjektiv | spiralnyadjective |
| Sprachform | |
| Sprachform | Sprachvariante | Sprachvarietät Substantiv | odmiana językowanoun |
| die Steuerreform [der Steuerreform; die Steuerreformen] Substantiv | |
| die Strukturformel [der Strukturformel; die Strukturformeln] Substantiv | wzór strukturalny(chemia, chemiczny) wzór, który odzwierciedla strukturę cząsteczki |
| die Kryptologie [der Kryptologie; —] (Teilgebiet der Informatik, das sich mit der Lehre von der Entwicklung und der Bewertung von Verfahren zur Verschlüsselung von Daten im Rahmen des Datenschutzes befasst) Substantiv | kryptologia(matematyka, matematyczny) (informatyka, informatyczny) dziedzina wiedzy zajmująca się przekazywaniem informacji w sposób zabezpieczony przed nieuprawnionym dostępem, obejmuje tak utajnianie wiadomości (kryptografię) jak i przełamywanie ich zabezpieczeń i odczyt treści (kryptoanalizę); |
| Tempus | Zeitform Substantiv | czas(gramatyka) sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi |
| Terraforming | |
| Transformator | Trafo Substantiv | transformator(elektryczność) urządzenie do zmiany poziomu napięcia elektrycznego; |
| transformieren [transformierte; hat transformiert] Substantiv | transformata(matematyka, matematyczny) wynik transformacji, wynik przekształcenia operandu pod wpływem działania operatora; |
| die Umformung [der Umformung; die Umformungen] Substantiv | przekształcenie(matematyka, matematyczny) funkcja, zwykle z interpretacją geometryczną, przekształcająca zbiór na niego samego transformacjanoun |
| Uniform Substantiv | mundurnoun |
| uniformieren [uniformierte; hat uniformiert] Substantiv | umundurowanienoun |
| V-förmig Adjektiv | V-kształtnyadjective |
