wederrechtelijk betekenis in Engels

Nederlands	Engels
wederrechtelijk bijvoeglijk naamwoord	unlawful(prohibited) adjective [UK: ʌn.ˈlɔː.fəl] [US: ʌn.ˈlɒ.fəl]
wederrechtelijke inbezitneming substantief	usurpation(wrongful seizure) noun [UK: ˌjuː.zɜː.ˈpeɪʃ.n̩] [US: ˌjuː.sər.ˈpeɪʃ.n̩]

Zoek geschiedenis