ontbreken betekenis in Engels

Nederlands	Engels
ontbreken substantief {n}	absence [absences](lack; deficiency; non-existence) noun [UK: ˈæb.səns] [US: ˈæb.səns]
ontbrekend bijvoeglijk naamwoord	absent(not existing) adjective [UK: ˈæb.sənt] [US: ˈæb.sənt]

Zoek geschiedenis