Nederlands-Engels woordenboek »

onderscheid betekenis in Engels

NederlandsEngels
onderscheid substantief
{f}

discrimination [discriminations](the act of making a distinction, noting differences between things)
noun
[UK: dɪ.ˌskrɪ.mɪ.ˈneɪʃ.n̩] [US: ˌdɪ.ˌskrɪ.mə.ˈneɪʃ.n̩]

onderscheid substantief
{n}

difference [differences](characteristic of something that makes it different from something else)
noun
[UK: ˈdɪ.frəns] [US: ˈdɪ.fə.rəns]

onderscheiden werkwoord

difference(to distinguish or differentiate)
verb
[UK: ˈdɪ.frəns] [US: ˈdɪ.fə.rəns]

differentiate [differentiated, differentiating, differentiates](to perceive the difference)
verb
[UK: ˌdɪ.fə.ˈren.ʃɪeɪt] [US: ˌdɪ.fə.ˈren.ʃi.ˌet]

discern [discerned, discerning, discerns](to distinguish something as being different from something else; to differentiate)
verb
[UK: dɪ.ˈsɜːn] [US: ˌdɪ.ˈsɝːn]

distinguish [distinguished, distinguishing, distinguishes](to see someone or something as different from others)
verb
[UK: dɪ.ˈstɪŋ.ɡwɪʃ] [US: ˌdɪ.ˈstɪŋ.ˌɡwɪʃ]

met de grootste onderscheiding bijwoord

summa cum laude(with highest praise)
adverb

met grote onderscheiding bijwoord

magna cum laude(with great praise)
adverb

met onderscheiding bijwoord

cum laude(with praise)
adverb

zich onderscheiden werkwoord

differentiate [differentiated, differentiating, differentiates](to show or be the distinction)
verb
[UK: ˌdɪ.fə.ˈren.ʃɪeɪt] [US: ˌdɪ.fə.ˈren.ʃi.ˌet]

zich onderscheidend van de rest preposition

above the curvepreposition

Zoek geschiedenis