onbebouwd betekenis in Engels

Nederlands	Engels
onbebouwd substantief	wildland(natural area) noun
onbebouwd bijvoeglijk naamwoord	uncultivated(not cultivated (land)) adjective [UK: ʌnˈk.ʌl.tɪ.veɪ.tɪd] [US: ʌnˈk.ʌl.tɪ.veɪ.tɪd]

Zoek geschiedenis