occasion betekenis in Engels

Nederlands	Engels
occasion bijvoeglijk naamwoord {m}	secondhand(not new; previously owned and used by another) adjective [UK: ˈsek.ənd.ˌhænd] [US: ˈsek.ənd.ˌhænd]
occasioneel bijvoeglijk naamwoord	occasional(limited to certain occasions; not very often) adjective [UK: əˈk.eɪ.ʒən.l̩] [US: əˈk.eɪ.ʒən.l̩]

Zoek geschiedenis