Nederlands-Engels woordenboek »

namen betekenis in Engels

NederlandsEngels
namen werkwoord

bename(to give a name, call)
verb
[UK: bˈeneɪm] [US: bˈeneɪm]

Namen eigennam
{n}

Namur(province)
proper noun
[UK: nˈamə] [US: nˈæmɚ]

namens preposition

in the name of(by the authority of)
preposition
[UK: ɪn ðə ˈneɪm əv] [US: ɪn ðə ˈneɪm əv]

on behalf of(speaking or acting for)
preposition

benamen werkwoord

bename(to give a name, call)
verb
[UK: bˈeneɪm] [US: bˈeneɪm]

bijnamen werkwoord

nickname [nicknamed, nicknaming, nicknames](to give a nickname to)
verb
[UK: ˈnɪk.neɪm] [US: ˈnɪk.ˌnem]

erfgenaam [erfgenamen] substantief
{m}

heir [heirs](one who inherits, or is designated to inherit, the property of another)
noun
[UK: eə(r)] [US: ˈer]

ornament substantief
{n}

flourish [flourishes](ornamentation)
noun
[UK: ˈflʌ.rɪʃ] [US: ˈflɜː.rɪʃ]

ornamenteel bijvoeglijk naamwoord

ornamental(serving to ornament)
adjective
[UK: ˌɔː.nə.ˈmen.tl̩] [US: ˌɔːr.nə.ˈmen.tl̩]

voornaam [voornamen] substantief
{m}

first name [first names](name chosen by parents)
noun
[UK: ˈfɜːst ˈneɪm] [US: ˈfɝːst ˈneɪm]

forename [forenames](name that precedes the surname)
noun
[UK: ˈfɔː.neɪm] [US: ˈfɔːr.neɪm]

given name(name chosen for a child by its parents)
noun
[UK: ɡɪv.n̩ ˈneɪm] [US: ˈɡɪv.n̩ ˈneɪm]

Zoek geschiedenis