Nederlands-Engels woordenboek »

klepel betekenis in Engels

NederlandsEngels
klepel substantief
{m}

clapper [clappers](the tongue of a bell)
noun
[UK: ˈklæ.pə(r)] [US: ˈklæ.pər]

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa