kiemen betekenis in Engels

Nederlands	Engels
kiemen werkwoord	pullulate [pullulated, pullulating, pullulates](to germinate) verb [UK: ˈpʌ.ljʊ.leɪt] [US: ˈpʌ.ljʊ.leɪt]
laten ontkiemen werkwoord	sprout [sprouted, sprouting, sprouts](to cause to grow from a seed) verb [UK: spraʊt] [US: ˈspraʊt]
niet-kiemend bijvoeglijk naamwoord	ablastemic(unable to form a blastema) adjective

Zoek geschiedenis