horizont betekenis in Engels

Nederlands	Engels
horizont substantief {m}	horizon [horizons](line that appears to separate the Earth from the sky) noun [UK: hə.ˈraɪz.n̩] [US: hə.ˈraɪz.n̩]
horizontaal bijvoeglijk naamwoord	horizontal(parallel to the plane of the horizon) adjective [UK: ˌhɒ.rɪ.ˈzɒn.tl̩] [US: ˌhɔː.rə.ˈzɑːn.tl̩]
horizontaal bijwoord	across(crosswords: horizontally) adverb [UK: ə.ˈkrɒs] [US: ə.ˈkrɒs]

Zoek geschiedenis