Nederlands-Engels woordenboek »

fluitje betekenis in Engels

NederlandsEngels
fluitje substantief
{n}

whistle [whistles](device used to make a whistling sound)
noun
[UK: ˈwɪs.l̩] [US: ˈwɪs.l̩]

fluitje van een cent substantief
{n}

piece of cake(simple or easy job)
noun
[UK: piːs əv keɪk] [US: ˈpiːs əv ˈkeɪk]

een fluitje van een cent bijvoeglijk naamwoord

easy as pie(very easy)
adjective

Zoek geschiedenis