elatief betekenis in Engels

Nederlands	Engels
elatief substantief {m}	elative case(case used to indicate movement out of something) noun
relatief bijvoeglijk naamwoord	relative(conditional; depending on something else) adjective [UK: ˈre.lə.tɪv] [US: ˈre.lə.tɪv]
relatief bijwoord	comparatively(in a comparative manner) adverb [UK: kəm.ˈpæ.rə.tɪ.vli] [US: kəm.ˈpe.rə.tɪ.vli] relatively(proportionally) adverb [UK: ˈre.lə.tɪ.vli] [US: ˈre.lə.tɪ.vli]

Nederlands

Engels

elatief substantief
{m}

elative case(case used to indicate movement out of something)
noun

relatief bijvoeglijk naamwoord

relative(conditional; depending on something else)
adjective
[UK: ˈre.lə.tɪv] [US: ˈre.lə.tɪv]

relatief bijwoord

comparatively(in a comparative manner)
adverb
[UK: kəm.ˈpæ.rə.tɪ.vli] [US: kəm.ˈpe.rə.tɪ.vli]

relatively(proportionally)
adverb
[UK: ˈre.lə.tɪ.vli] [US: ˈre.lə.tɪ.vli]

Zoek geschiedenis