contingent betekenis in Engels

Nederlands	Engels
contingent bijvoeglijk naamwoord	contingent(possible, liable, incidental, casual) adjective [UK: kən.ˈtɪn.dʒənt] [US: kən.ˈtɪn.dʒənt]
contingentie substantief {f}	contingency [contingencies](quality of being contingent; unpredictability) noun [UK: kən.ˈtɪn.dʒən.si] [US: kən.ˈtɪn.dʒən.si]

Zoek geschiedenis