conjunctuur betekenis in Engels

Nederlands	Engels
conjunctuur substantief {f}	conjuncture [conjunctures](combination of events or circumstances) noun [UK: kən.ˈdʒʌŋk.tʃə(r)] [US: kən.ˈdʒʌŋk.tʃər]
hoogconjunctuur substantief	boom [booms](period of prosperity) noun [UK: buːm] [US: ˈbuːm]

Zoek geschiedenis