benedictijn betekenis in Engels

Nederlands	Engels
benedictijn substantief {m}	Benedictine(monk or nun) noun [UK: ˌbe.nɪ.ˈdɪk.tɪn] [US: ˌbe.nə.ˈdɪk.tin]
benedictijner substantief {m}	Benedictine(monk or nun) noun [UK: ˌbe.nɪ.ˈdɪk.tɪn] [US: ˌbe.nə.ˈdɪk.tin]
benedictijns bijvoeglijk naamwoord	Benedictine(of or pertaining to St. Benedict of Nursia) adjective [UK: ˌbe.nɪ.ˈdɪk.tɪn] [US: ˌbe.nə.ˈdɪk.tin]

Zoek geschiedenis