tijd bedeutet auf Deutsch
| Holländisch | Deutsch |
|---|---|
| bijtijdenwijlen bijvoeglijk naamwoord | zeitweiligAdjektiv |
| bijtijds | |
| bijtijds bijvoeglijk naamwoord | zeitig [zeitiger; am zeitigsten]Adjektiv |
| destijds | |
| destijds bijwoord | alsdannAdverb damalsAdverb danachAdverb dannAdverb |
| eigentijds bijvoeglijk naamwoord | gegenwärtigAdjektiv gleichzeitigAdjektiv |
| gelijktijdig bijvoeglijk naamwoord | gleichzeitigAdjektiv |
| gelijktijdig bijwoord | zugleichAdverb |
| getijdenboek o | das Brevier [des Breviers; die Breviere]Substantiv |
| indertijd | |
| indertijd bijvoeglijk naamwoord | früherAdjektiv |
| jaargetijde substantief | die Jahreszeit [der Jahreszeit; die Jahreszeiten]Substantiv die Saison [der Saison; die Saisons, die Saisonen]Substantiv |
| leeftijd o | das Alter [des Alters; die Alter]Substantiv |
| leeftijdsgenoot m | der Altersgenosse [des Altersgenossen; die Altersgenossen]Substantiv |
| leertijd substantief | die Lehrzeit [der Lehrzeit; die Lehrzeiten]Substantiv |
| maaltijd substantief | die Mahlzeit [der Mahlzeit; die Mahlzeiten]Substantiv |
| maaltijd m | der Fraß [des Fraßes; die Fraße]Substantiv |
| maaltijd o | das Essen [des Essens; die Essen]Substantiv |
| oertijd substantief | die Urzeit [der Urzeit; die Urzeiten]Substantiv die Vorzeit [der Vorzeit; die Vorzeiten]Substantiv |
| onpartijdig bijvoeglijk naamwoord | neutral [neutraler; am neutralsten]Adjektiv |
| onpartijdigheid substantief | die Neutralität [der Neutralität; die Neutralitäten]Substantiv |
| onvoltooidverledentijd substantief | das ImperfektumSubstantiv |
| onvoltooidverledentijd o Sprachwissenschaft | das Imperfekt [des Imperfekts; die Imperfekte]Substantiv |
| optijd | |
| optijd bijvoeglijk naamwoord | zeitig [zeitiger; am zeitigsten]Adjektiv |
| overtijdzijn | |
| partijdig bijvoeglijk naamwoord | parteiisch [parteiischer; am parteiischsten]Adjektiv |
| somtijds bijwoord | manchmalAdverb |
| tegelijkertijd bijwoord | zugleichAdverb |
| tegenwoordigetijd substantief | die Gegenwart [der Gegenwart; —]Substantiv |
| tezelfdertijd bijwoord | zugleichAdverb |
| toekomendetijd substantief | die Zukunft [der Zukunft; die Zukünfte]Substantiv |
